Kwalifikacja: ELM.05 - Eksploatacja urządzeń elektronicznych
Zawód: Technik elektronik
Najczęściej wykorzystywany do tworzenia sieci komputerowej LAN przewód UTP skrętka jest zbudowany z
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Przewód UTP (Unshielded Twisted Pair) używany w budowie sieci LAN składa się z czterech par przewodów, co jest zgodne z najnowszymi standardami sieciowymi, takimi jak 10BASE-T, 100BASE-TX oraz 1000BASE-T. W każdej parze żył, przewody są skręcone ze sobą, co redukuje zakłócenia elektromagnetyczne oraz poprawia jakość sygnału. Dzięki czterem parom możliwe jest jednoczesne przesyłanie danych w obu kierunkach, co zwiększa przepustowość i efektywność komunikacji w sieci. Standardy takie jak TIA/EIA-568 określają zasady dotyczące użycia przewodów UTP oraz ich okablowania, co jest kluczowe przy projektowaniu nowoczesnych sieci komputerowych. W praktyce, stosowanie skrętki UTP z czterema parami żył pozwala na osiągnięcie dużej szybkości transmisji, co jest szczególnie istotne w środowiskach biurowych czy w centrach danych, gdzie wymagana jest wysoka wydajność sieci. Dodatkowo, zrozumienie struktury przewodu UTP ma kluczowe znaczenie dla instalacji oraz diagnostyki problemów w sieci.
Wybór innej liczby par żył w przewodzie UTP, niż cztery, jest błędny, gdyż nie odzwierciedla rzeczywistej konstrukcji tych przewodów. Przewody UTP zaprojektowane do zastosowań w sieciach LAN zawsze składają się z czterech par żył, co odpowiada standardom TIA/EIA-568. Odpowiedzi sugerujące dwie lub trzy pary żył są mylące i wynikają z niedostatecznej wiedzy na temat standardów okablowania. Przewody z mniejszą liczbą par mogą być stosowane w niższych technologiach, ale nie są zalecane dla standardowych sieci ethernetowych, gdzie wymagania dotyczące przepustowości są znacznie wyższe. Typowym błędem jest myślenie, że mniej par żył jest wystarczające dla osiągnięcia wysokiej prędkości transmisji danych. W rzeczywistości, cztery pary żył w UTP nie tylko pozwalają na przesyłanie danych z dużą prędkością, ale również umożliwiają prowadzenie komunikacji w obu kierunkach jednocześnie, co jest kluczowe w nowoczesnych aplikacjach sieciowych. Dodatkowo, stosowanie przewodów z jedną lub dwiema parami mogłoby prowadzić do poważnych ograniczeń w wydajności oraz zwiększonego ryzyka wystąpienia zakłóceń, co negatywnie wpłynęłoby na jakość komunikacji w sieci. Zrozumienie tych zasad jest istotne dla każdego, kto projektuje lub wdraża infrastrukturę sieciową.