Kwalifikacja: ELM.05 - Eksploatacja urządzeń elektronicznych

Wybór innej liczby par żył w przewodzie UTP, niż cztery, jest błędny, gdyż nie odzwierciedla rzeczywistej konstrukcji tych przewodów. Przewody UTP zaprojektowane do zastosowań w sieciach LAN zawsze składają się z czterech par żył, co odpowiada standardom TIA/EIA-568. Odpowiedzi sugerujące dwie lub trzy pary żył są mylące i wynikają z niedostatecznej wiedzy na temat standardów okablowania. Przewody z mniejszą liczbą par mogą być stosowane w niższych technologiach, ale nie są zalecane dla standardowych sieci ethernetowych, gdzie wymagania dotyczące przepustowości są znacznie wyższe. Typowym błędem jest myślenie, że mniej par żył jest wystarczające dla osiągnięcia wysokiej prędkości transmisji danych. W rzeczywistości, cztery pary żył w UTP nie tylko pozwalają na przesyłanie danych z dużą prędkością, ale również umożliwiają prowadzenie komunikacji w obu kierunkach jednocześnie, co jest kluczowe w nowoczesnych aplikacjach sieciowych. Dodatkowo, stosowanie przewodów z jedną lub dwiema parami mogłoby prowadzić do poważnych ograniczeń w wydajności oraz zwiększonego ryzyka wystąpienia zakłóceń, co negatywnie wpłynęłoby na jakość komunikacji w sieci. Zrozumienie tych zasad jest istotne dla każdego, kto projektuje lub wdraża infrastrukturę sieciową.