Odpowiedź 50 mA jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z prawem Ohma oraz wzorem na moc, możemy obliczyć maksymalne natężenie prądu dla danego rezystora. Moc (P) rezystora wyrażana jest wzorem P = I²R, gdzie I to natężenie prądu, a R to rezystancja. Podstawiając wartości: 0,25 W = I² * 100 Ω, przekształcamy wzór do postaci I² = 0,25 W / 100 Ω, co daje I² = 0,0025 A². Zatem I = √0,0025 A² = 0,05 A, co odpowiada 50 mA. Jest to zgodne z praktykami inżynieryjnymi, które zalecają obliczanie maksymalnych prądów dla komponentów, aby uniknąć ich uszkodzenia. W praktyce, taki rezystor o wartości 100 Ω i mocy 0,25 W jest często stosowany w układach filtrów, dzielnikach napięcia czy w obwodach sygnałowych, gdzie utrzymanie właściwego natężenia prądu jest kluczowe dla stabilności działania całego systemu.
Wybór innej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące związku między mocą, rezystancją i natężeniem prądu. Wiele osób może mylnie sądzić, że większa moc oznacza proporcjonalnie większe natężenie prądu, co prowadzi do obliczeń nie uwzględniających rzeczywistych parametrów rezystora. Na przykład odpowiedzi takie jak 4 mA, 200 mA czy 250 mA mogą wynikać z błędnej interpretacji danych katalogowych lub pominięcia kluczowego wzoru na moc. Kluczowym błędem jest również niepełne zrozumienie obliczeń związanych z prawem Ohma, które stanowi fundamentalną zasadę w elektronice. Należy pamiętać, że przy obliczaniu mocy, to rezystancja ma kluczowe znaczenie, a nie tylko wartość prądu. W rzeczywistości każdy z tych błędnych wyników odnosi się do nieprawidłowego przeliczenia, które nie uwzględnia faktu, że wyższe natężenie prądu może prowadzić do przekroczenia dopuszczalnych wartości mocy, co skutkowałoby uszkodzeniem rezystora. Dlatego ważne jest, aby przy doborze komponentów w obwodach elektrycznych zawsze uwzględniać parametry maksymalne, aby zapewnić ich prawidłowe działanie i długowieczność w zastosowaniach praktycznych.