Kwalifikacja: MED.07 - Montaż i eksploatacja urządzeń elektronicznych i systemów informatyki medycznej

Z mojego punktu widzenia wybór innej opcji niż wielosesyjność wynika najczęściej z niepełnego zrozumienia, jak działają technologie zapisu danych na płytach optycznych. Często spotykam się z przekonaniem, że „nagrywanie wielowątkowe” umożliwia zapisywanie różnych badań, bo kojarzy się z wydajnością komputerów, ale tak naprawdę wielowątkowość dotyczy procesorów i oprogramowania, gdzie wiele zadań (wątków) wykonuje się równolegle, natomiast nie ma to żadnego przełożenia na sposób zapisu na DVD. To, że komputer czy aplikacja działa wielowątkowo, nie sprawia, że na fizycznym nośniku można dokładać kolejne zbiory danych bez zamykania sesji. Podobnie mylące może być sformułowanie „wielostronicowe”, które jest raczej związane z drukowaniem dokumentów czy prezentacją treści w plikach PDF, a nie mechaniką nagrywania danych na płycie optycznej. Myślę, że część osób wybiera też „wielowarstwowe”, bo brzmi nowocześnie i kojarzy się z większą pojemnością płyty (jak DVD DL – dual layer), ale tu chodzi o zapis na dwóch fizycznych warstwach płyty, nie o możliwość dogrywania danych w różnych momentach. Wielowarstwowość zwiększa tylko rozmiar możliwego do zapisania materiału, nie umożliwia zaś pracy na kilku niezależnych sesjach, co jest kluczowe w przypadku ciągłego zapisywania kolejnych badań. W mojej opinii podstawowym błędem jest tu pomieszanie pojęć związanych z organizacją danych na nośniku z technologiami sprzętowymi i programistycznymi. W praktyce branżowej – zarówno w medycynie, jak i w archiwizacji danych – zawsze stawia się na rozwiązania, które pozwalają na bezpieczne i elastyczne dogrywanie danych, a to właśnie zapewnia wielosesyjność. Warto dokładnie rozumieć różnice, bo od tego zależy skuteczność i wygoda codziennej pracy z danymi.