Kwalifikacja: MED.07 - Montaż i eksploatacja urządzeń elektronicznych i systemów informatyki medycznej
Kategorie: Urządzenia medyczne Podzespoły i montaż
Dla której wartości z wymienionych rezystancji, zastosowanie układu poprawnie mierzonego prądu zapewnia najmniejszy błąd pomiaru?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór rezystancji o wartości 10 megaomów (10 MW) to zdecydowanie najlepsza opcja, jeśli chodzi o minimalizowanie błędu pomiaru prądu w układzie. Chodzi o to, że dla tak dużej rezystancji wpływ bocznika ampera (czyli wewnętrznej rezystancji miernika) na wynik staje się praktycznie pomijalny. Im wyższa rezystancja badanego elementu, tym mniejszy prąd płynie przez obwód – a to oznacza, że współudział miernika w całości układu jest minimalny. W praktyce stosuje się to m.in. podczas testowania bardzo czułych podzespołów elektronicznych, na przykład rezystorów precyzyjnych czy izolatorów. Przypadki z wysokimi rezystancjami pojawiają się też przy pomiarach upływności kabli, w testach izolacji lub w pomiarach na wejściach urządzeń pomiarowych o bardzo dużej impedancji wejściowej. Z mojego doświadczenia wynika, że przy wysokich rezystancjach zawsze warto zadbać o odpowiednią klasę miernika – najlepiej, gdy ma on niską upływność własną i solidne ekranowanie. To bardzo ważne, bo przy takich wartościach nawet drobne błędy pomiarowe czy zakłócenia mogą mieć spory wpływ na wiarygodność wyniku. Dobrą praktyką jest też stosowanie przewodów o wysokiej rezystancji izolacji, a miernik najlepiej kalibrować przed każdym ważniejszym pomiarem. Standardy branżowe, np. IEC 61010, jasno mówią o konieczności minimalizowania wpływu układu pomiarowego na badany obiekt – i właśnie dlatego wybór 10 MW jest tutaj optymalny.