Kwalifikacja: MED.07 - Montaż i eksploatacja urządzeń elektronicznych i systemów informatyki medycznej

Bardzo łatwo jest pomylić konserwację oprogramowania z innymi czynnościami związanymi z utrzymywaniem systemów komputerowych, szczególnie gdy w grę wchodzą takie pojęcia jak poprawianie błędów, optymalizacja czy rozbudowa funkcji. Konserwacja oprogramowania, według uznanych standardów takich jak ISO/IEC 14764 czy ITIL, obejmuje przede wszystkim cztery podstawowe obszary: korekcyjną (czyli usuwanie błędów), adaptacyjną (dostosowanie do zmian w środowisku), doskonalącą (poprawa wydajności i użyteczności) oraz perfekcyjną (rozszerzanie funkcjonalności). Skorygowanie błędów, poprawa wydajności czy dodawanie nowych funkcji to właśnie typowe zadania osób odpowiedzialnych za utrzymanie i rozwój oprogramowania. Z mojego doświadczenia wynika, że wielu młodych adeptów IT myli konserwację oprogramowania z czynnościami administracyjnymi, zwłaszcza gdy chodzi o odzyskiwanie lub przywracanie danych po awarii – a to już wchodzi w zakres zarządzania danymi czy backupów, nie konserwacji kodu. Myślenie, że poprawa wydajności lub funkcjonalności nie jest częścią konserwacji, może wynikać z braku znajomości specyfikacji tych zadań w praktyce – deweloperzy bardzo często pracują właśnie nad optymalizacją już istniejących systemów albo nad rozwojem funkcji wymaganych przez biznes. Upieranie się, że te działania nie należą do konserwacji, to chyba jedna z najczęstszych pułapek logicznych wśród początkujących. Praktyka pokazuje, że zarówno w małych firmach, jak i dużych korporacjach, konserwacja to nie tylko 'łatanie dziur', ale cały cykl procesów umożliwiających długowieczność, stabilność i rozwój aplikacji. Warto więc zapamiętać, że przywracanie danych to zupełnie odrębny temat, najczęściej realizowany narzędziami do backupu, nie przez zespół developerów.