Kwalifikacja: MED.07 - Montaż i eksploatacja urządzeń elektronicznych i systemów informatyki medycznej

Pojęcia takie jak if, switch, begin, end, var czy set mogą wydawać się na pierwszy rzut oka powiązane z wykonywaniem różnych fragmentów kodu, ale to jednak zupełnie inne kategorie niż instrukcje iteracyjne. Instrukcje warunkowe, czyli if oraz switch, służą do wyboru jednej z wielu ścieżek działania programu w zależności od spełnienia określonych warunków – ale nie powtarzają kodu wielokrotnie. To jest typowy błąd, bo niektórzy mylą rozgałęzienia z powtarzaniem – a te rzeczy mają zupełnie inne zastosowania. Z kolei begin i end czy choćby klamry w C/C++ służą głównie do grupowania instrukcji, czyli tworzenia bloków kodu – to nie są polecenia służące do powtarzania akcji, tylko raczej do wyznaczania zakresu, gdzie dany zestaw instrukcji obowiązuje. Co ciekawe, często widzę, jak osoby początkujące utożsamiają te słowa z samym ruchem po kodzie, a one są po prostu narzędziami organizacyjnymi. Jeszcze inna sprawa z var i set – to polecenia związane z deklaracją i przypisywaniem wartości zmiennym. Używane są do zarządzania danymi, a nie do sterowania przepływem programu w kontekście powtarzalności. Typowym problemem jest tutaj łączenie wszystkiego, co ma jakąś składnię instrukcyjną, z pętlami, ale moim zdaniem warto rozdzielić: pętle (czyli for, while, do-while itd.) są dedykowane do iteracji, a reszta to zupełnie inna bajka. W dokumentacjach i dobrych materiałach edukacyjnych ten podział jest bardzo wyraźny, więc warto się tego trzymać. Podsumowując – tylko for i while nadają się do realizowania powtarzalnych operacji według określonych reguł, a pozostałe wymienione polecenia pełnią zupełnie inne, choć też ważne role.