Kwalifikacja: MED.07 - Montaż i eksploatacja urządzeń elektronicznych i systemów informatyki medycznej

Wielu osobom wydaje się, że skoro polecenia takie jak ping, ifconfig czy ipconfig są często używane w diagnozowaniu sieci, to automatycznie pozwalają na śledzenie trasy pakietu. Ale to jednak nie do końca tak działa. Ping jest podstawowym narzędziem do testowania osiągalności hosta w sieci. Wysyła proste pakiety ICMP Echo Request i sprawdza, czy otrzyma odpowiedź – czyli czy dany adres jest aktywny i jak szybko odpowiada. Jednak nie pokazuje absolutnie żadnych informacji o trasie, przez które przechodzą pakiety. To takie narzędzie do sprawdzenia 'czy tam coś żyje', a nie 'jak tam dojść'. Z kolei ifconfig oraz ipconfig są narzędziami konfiguracyjnymi – służą do wyświetlania i ustawiania parametrów interfejsów sieciowych, adresów IP, masek sieciowych czy bram domyślnych. Moim zdaniem częsty błąd polega na tym, że myli się narzędzia do konfiguracji i podstawowej diagnostyki z narzędziem typowo trasującym. ifconfig jest obecnie coraz rzadziej używany na rzecz polecenia ip, głównie na Linuksie, natomiast ipconfig używany jest w Windowsie i nie daje żadnych informacji o przebiegu pakietów przez kolejne routery w sieci. W praktyce nie da się za ich pomocą stwierdzić, gdzie na trasie pojawia się opóźnienie lub awaria – do tego służy właśnie tracert albo traceroute. Typowy błąd myślowy polega na przekonaniu, że każde narzędzie mające coś wspólnego z siecią umożliwia pełny wgląd w zachowanie pakietów. W rzeczywistości odpowiedni dobór narzędzia to podstawa skutecznej diagnostyki sieciowej – warto znać różnice w ich zastosowaniu i wyniki, które zwracają. Z mojego doświadczenia wynika, że błędne użycie takich narzędzi prowadzi do jeszcze większego zamieszania, bo nie daje odpowiedzi na właściwe pytania. Dlatego warto wiedzieć, do czego służy każde z tych poleceń – efektywność pracy w IT bardzo na tym zyskuje.