Kategorie: Urządzenia medyczne Podstawy biofizyki i fizjologii
Podanie, że EEG rejestruje potencjały wywołane generowane przez mózg pod wpływem bodźców, to naprawdę solidna odpowiedź. Elektroencefalografia (EEG) jest podstawowym narzędziem w neurofizjologii, pozwalającym obserwować zmiany elektryczne aktywności mózgu, szczególnie w odpowiedzi na bodźce świetlne, dźwiękowe czy czuciowe. W praktyce klinicznej i badawczej EEG wykorzystuje się przy diagnostyce padaczki, zaburzeń snu, czy nawet podczas oceny funkcji mózgu u pacjentów nieprzytomnych. Z mojego doświadczenia w laboratoriach EEG najważniejszym standardem jest stosowanie międzynarodowego układu 10-20 do rozmieszczania elektrod na czaszce – to podstawa, żeby pomiary były powtarzalne i porównywalne. Potencjały wywołane (ang. evoked potentials, EP) to konkretna część sygnału EEG – wyodrębnia się je przez wielokrotne powtarzanie bodźca i uśrednianie odpowiedzi, co pozwala wyłapać subtelne zmiany elektryczne układu nerwowego. To naprawdę ciekawe, jak wyraźnie można zobaczyć reakcję mózgu np. na błysk światła czy krótki dźwięk, a takie pomiary są dziś standardem nie tylko w neurologii, ale także w psychologii eksperymentalnej i medycynie pracy. Moim zdaniem warto umieć rozróżniać te techniki – na rynku pracy to ogromny atut, bo EEG z potencjałami wywołanymi jest wręcz codziennym narzędziem w wielu laboratoriach i szpitalach.