Kwalifikacja: MED.07 - Montaż i eksploatacja urządzeń elektronicznych i systemów informatyki medycznej
Kategorie: Urządzenia medyczne Podstawy biofizyki i fizjologii
Podczas testowania elektrokardiografu otrzymano przedstawiony przebieg. Na jego podstawie stwierdzono, że nieprawidłowo działa filtr zakłóceń
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na filtr zakłóceń wolnozmiennych, czyli tzw. filtr dolnoprzepustowy lub filtr odcinający zakłócenia typu „drift” (dryft linii izoelektrycznej). W praktyce, jeśli podczas testowania EKG widzimy przebieg, gdzie linia izoelektryczna „faluje” albo przesuwa się powoli w górę i w dół, zamiast być stabilna — to jest klasyczny objaw, że filtr wolnozmiennych nie spełnia swojej roli. Takie zakłócenia mogą pojawić się przez niestabilny kontakt elektrod ze skórą, ruchy pacjenta, oddychanie, pot czy nawet zmiany temperatury otoczenia. Z mojego doświadczenia, dobry filtr wolnozmiennych powinien skutecznie eliminować wszelkie powolne zmiany napięcia, które nie są sygnałem z serca, a tylko zakłóceniem (np. poniżej 0,5 Hz). Standardy branżowe, np. IEC 60601-2-25, jasno określają, że filtr powinien być tak zaprojektowany, by nie tłumić rzeczywistych elementów EKG (np. załamek T), a jednocześnie skutecznie niwelować dryft. W nowoczesnych elektrokardiografach często można ustawić próg takiego filtra, np. 0,05 Hz, by jak najlepiej dopasować się do potrzeb klinicznych. Dobrze zaprojektowany filtr wolnozmiennych to podstawa, bo bez niego analiza EKG potrafi być zupełnie nieprzydatna – fałszywe przesunięcia linii izoelektrycznej uniemożliwiają prawidłową interpretację rytmu czy odcinka ST. Takie detale naprawdę robią różnicę w codziennej pracy z aparaturą medyczną.