Kwalifikacja: MED.07 - Montaż i eksploatacja urządzeń elektronicznych i systemów informatyki medycznej

W zadaniu pojawiły się odpowiedzi, które często mylą się osobom stawiającym pierwsze kroki w temacie macierzy dyskowych. RAID0 brzmi kusząco, bo pozwala połączyć dwa dyski i uzyskać większą pojemność oraz szybszy zapis i odczyt, ale niestety całkowicie pomija bezpieczeństwo — stracisz dane, jeśli jeden z dysków padnie, bo pliki są dzielone na oba jednocześnie. To wbrew idei zabezpieczania danych przez backup, bo tutaj ryzyko utraty jest nawet większe niż przy pojedynczym dysku. RAID2 to rozwiązanie bardzo nietypowe, wręcz historyczne. W praktyce się go nie stosuje od dekad — wymaga specjalnych dysków i dedykowanych kontrolerów, które obsługują kody Hamminga do korekcji błędów. Nic, co by się sprawdziło w dzisiejszych, realnych zastosowaniach backupowych. RAID5 z kolei wydaje się fajny, bo łączy efektywną pojemność z ochroną przed awarią pojedynczego dysku, ale tutaj jest haczyk: minimalna liczba dysków to trzy. Na dwóch po prostu nie da się go skonfigurować, bo potrzebna jest przestrzeń na rozrzucone bloki parzystości. Częsty błąd wynika z przyjęcia założenia, że każda macierz RAID działa już od dwóch dysków. Tymczasem tylko RAID1 (i RAID0, choć bez bezpieczeństwa) można uruchomić w tak minimalistycznych warunkach. Warto pamiętać, że dobór poziomu RAID powinien zawsze wynikać z celu — czy chodzi nam o wydajność, bezpieczeństwo, czy coś pomiędzy. Pracując w informatyce, spotkałem się wielokrotnie z pochopnym wyborem RAID5 na dwóch dyskach i potem wielkim zdziwieniem, że kontroler nawet nie pozwala na taką konfigurację. Dlatego zawsze warto zweryfikować wymagania konkretnego trybu RAID i nie sugerować się tylko nazwą czy popularnością w branży.