Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

W tym pytaniu łatwo się pomylić, bo słowo „brachyterapia” kojarzy się wielu osobom z różnymi nowotworami, a kluczowe jest tu doprecyzowanie: brachyterapia wewnątrzprzewodowa. To określenie oznacza, że źródło promieniowania umieszczamy w świetle przewodu, czyli w strukturze rurowej, a nie w powierzchni skóry czy w jamie ciała. Stąd najlepiej pasuje przełyk, który jest klasycznym przykładem narządu rurowego, tak jak oskrzela czy drogi żółciowe. Rak skóry jak najbardziej może być leczony brachyterapią, ale zwykle stosuje się techniki powierzchowne lub śródmiąższowe, gdzie aplikatory umieszcza się na skórze albo w tkankach bezpośrednio pod zmianą. To nie jest przewód, więc nie mówimy tu o technice wewnątrzprzewodowej. Częstym błędem myślowym jest wrzucanie całej brachyterapii do jednego worka, bez rozróżnienia na sposób aplikacji źródła. Podobnie z nowotworami narządu rodnego – tam brachyterapia jest bardzo ważną metodą leczenia, ale ma charakter śródjamowy (np. aplikatory do jamy macicy i pochwy) lub śródmiąższowy w przypadku niektórych guzów. Jama macicy to nie przewód w rozumieniu przełyku czy oskrzela, więc znowu nie jest to brachyterapia wewnątrzprzewodowa. Raka nerwu wzrokowego w radioterapii kojarzy się raczej z technikami teleradioterapii z pól zewnętrznych albo z bardzo wyspecjalizowanymi metodami, jak stereotaktyczna radiochirurgia; dostęp do nerwu wzrokowego nie pozwala na wprowadzenie aplikatora do „przewodu” w takim znaczeniu jak przełyk. Moim zdaniem większość pomyłek bierze się z tego, że ktoś rozpoznaje słowo „brachyterapia”, ale nie doczytuje, że chodzi o konkretny podtyp – wewnątrzprzewodowy. W nowoczesnych standardach radioterapii bardzo mocno rozróżnia się brachyterapię śródjamową, śródmiąższową, powierzchowną i wewnątrzprzewodową, bo każda z nich ma inne wskazania, inny sposób planowania, inne ograniczenia dawek na narządy krytyczne. Warto więc od razu kojarzyć: przełyk i oskrzela – przewody; narządy rodne – głównie śródjamowo; skóra – powierzchownie lub śródmiąższowo. To bardzo ułatwia później pracę przy planowaniu i wykonywaniu zabiegów.