Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii
Zawód: Technik elektroradiolog
Kategorie: Radioterapia Ochrona radiologiczna Fizyka medyczna
Dawka graniczna wyrażona jako dawka skuteczna (efektywna), dla osób zawodowo narażonych na działanie promieniowania jonizującego wynosi w ciągu roku kalendarzowego
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowa wartość dawki granicznej skutecznej dla osób zawodowo narażonych na promieniowanie jonizujące to 20 mSv w ciągu roku kalendarzowego. Wynika to z aktualnych zaleceń ICRP (International Commission on Radiological Protection) oraz wdrożenia tych zaleceń w prawie polskim i unijnym. W praktyce przyjmuje się, że średnia dawka skuteczna nie powinna przekraczać 20 mSv na rok, liczona jako średnia z 5 kolejnych lat, przy czym w żadnym pojedynczym roku nie wolno przekroczyć 50 mSv. Ale w normalnych warunkach pracy planujemy tak, żeby trzymać się właśnie okolic 20 mSv lub niżej. Moim zdaniem najważniejsze jest zrozumienie, że jest to wartość graniczna, a nie „zalecana” – celem ochrony radiologicznej jest trzymanie dawek jak najniżej rozsądnie osiągalnie (zasada ALARA – As Low As Reasonably Achievable). W codziennej pracy technika elektroradiologii czy fizyka medycznego przekłada się to na konkretne działania: stosowanie osłon (fartuchy ołowiane, osłony gonad, parawany), odpowiednie odległości od źródła promieniowania, skracanie czasu ekspozycji, poprawne kolimowanie wiązki, używanie właściwych parametrów ekspozycji (kV, mAs) oraz kontrola jakości aparatów. W diagnostyce obrazowej (RTG, TK, fluoroskopia) i w radioterapii dawki personelu są stale monitorowane za pomocą dozymetrów indywidualnych, które nosi się zwykle na klatce piersiowej, a czasem dodatkowo pod fartuchem. Z mojego doświadczenia dobrze prowadzona pracownia, z rozsądną organizacją pracy i przestrzeganiem procedur, pozwala utrzymywać dawki personelu zdecydowanie poniżej 20 mSv rocznie, często nawet w okolicach kilku mSv lub mniej. Ten limit jest więc bardziej „bezpiecznym sufitem” niż celem, do którego się dąży.