Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

W pracowni hemodynamicznej bardzo łatwo pomylić role poszczególnych członków zespołu, bo cały zabieg wygląda jak jedna wielka akcja zespołowa. Stąd często pojawia się przekonanie, że technik elektroradiolog „robi wszystko po trochu”: liczy kontrast, przygotowuje stolik zabiegowy, podaje cewniki i jeszcze obsługuje aparaturę. W rzeczywistości zakres odpowiedzialności jest dużo bardziej precyzyjnie podzielony. Ustalanie ilości kontrastu to zadanie lekarza operatora, ewentualnie we współpracy z pielęgniarką lub pielęgniarzem anestezjologicznym czy hemodynamicznym. Ilość i rodzaj kontrastu muszą być dobrane indywidualnie do pacjenta – uwzględnia się wydolność nerek, masę ciała, złożoność planowanego zabiegu, wcześniejsze ekspozycje na środek cieniujący. To są decyzje stricte medyczne, a technik nie podejmuje samodzielnie takich ustaleń, bo wykracza to poza jego kompetencje zawodowe i odpowiedzialność prawną. Podawanie operatorowi cewnika oraz przygotowanie stolika zabiegowego to z kolei typowe zadania pielęgniarki/pielęgniarza pracowni hemodynamicznej. Ta osoba odpowiada za jałowość pola operacyjnego, przygotowanie zestawów zabiegowych, kontrolę dat ważności i kompletności narzędzi, a także za przekazywanie sprzętu w sposób aseptyczny. Technik, który wchodzi rękoma w pole jałowe, w praktyce miesza role i może zwiększyć ryzyko zakażeń – standardy pracy i dobre praktyki raczej tego unikają. Typowy błąd myślowy polega tu na tym, że skoro wszyscy stoją przy stole i pomagają, to pewnie każdy może robić wszystko. Tymczasem technik elektroradiolog ma profil kompetencji skupiony na obsłudze urządzeń obrazowych, kontroli parametrów ekspozycji, rejestracji i archiwizacji obrazu. W hemodynamice dotyczy to m.in. angiografu, systemów rejestracji ciśnień, a także technik obrazowania takich jak ICUS czy OCT. Właśnie dokumentowanie obrazów ICUS, dbanie o ich jakość techniczną, poprawne opisanie i zapisanie w systemie jest tym, co faktycznie należy do jego zadań. Mylenie tego z zadaniami stricte pielęgniarskimi albo lekarskimi wynika zwykle z pobieżnej znajomości organizacji pracy w pracowni hemodynamicznej, a w praktyce ma duże znaczenie dla bezpieczeństwa pacjenta i jakości całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego.