Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

Question

Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

Kategorie: Diagnostyka obrazowa

Do zdjęcia rentgenowskiego żeber w projekcji skośnej tylnej pacjenta należy ustawić

Prawidłowe ustawienie do projekcji skośnej tylnej żeber oznacza, że pacjent stoi przodem do lampy rentgenowskiej (czyli tyłem do kasety), a strona badana znajduje się bliżej kasety. W praktyce wygląda to tak: ustawiasz pacjenta w pozycji AP skośnej, obracając go wokół osi długiej ciała, tak aby badana połowa klatki piersiowej była dosunięta do kasety. Dzięki temu żebra po stronie badanej są rzutowane wyraźniej, z mniejszym powiększeniem i mniejszym zniekształceniem geometrycznym. To jest zgodne z typowymi opisami pozycji RAO/LAO dla żeber w podręcznikach z techniki RTG i zaleceniami większości pracowni. Moim zdaniem kluczowe jest tu zrozumienie, że w projekcjach skośnych żeber zawsze chcemy mieć stronę badaną bliżej detektora, bo to ogranicza efekt powiększenia i rozmycia wynikający z rozbieżności wiązki. Jeżeli badamy żebra przednie, używamy właśnie projekcji skośnych tylnych (AP oblique), a pacjent jest skierowany przodem do lampy. Jeżeli celem są raczej żebra tylne, wtedy częściej stosuje się projekcje skośne przednie (PA oblique), gdzie pacjent stoi tyłem do lampy, a przodem do kasety. W codziennej pracy technika elektroradiologii ważne jest też właściwe oznaczenie strony (L/P) i kąta obrotu, zwykle 35–45°. Przy żebrach bólowych, pourazowych, często robimy serię: projekcja PA lub AP całej klatki plus skośne po stronie bólowej właśnie w takim ustawieniu, jak w tym pytaniu. Dobrą praktyką jest również ustawienie pacjenta tak, aby miejsce największej bolesności znalazło się w centrum wiązki pierwotnej – to od razu poprawia czytelność obrazu i ułatwia lekarzowi ocenę złamań, zniekształceń czy zmian osteolitycznych.

W tym zadaniu łatwo się pomylić, bo wszystkie odpowiedzi brzmią całkiem logicznie na pierwszy rzut oka. Trzeba jednak pamiętać, że w projekcjach skośnych żeber kluczowe są dwie rzeczy: kierunek wiązki (AP albo PA) oraz to, czy strona badana jest bliżej kasety, czy dalej. Cała reszta to w zasadzie konsekwencja tych dwóch decyzji. Częstym błędem jest mylenie projekcji skośnych tylnych z przednimi. Jeżeli pacjent jest ustawiony tyłem do lampy, a przodem do kasety, to mamy projekcję PA lub PA skośną, typowo stosowaną raczej do uwidaczniania żeber tylnych. W tym pytaniu chodzi o projekcję skośną tylną, czyli sytuację, gdy promień centralny biegnie od tyłu do przodu, a pacjent jest ustawiony przodem do lampy. Dlatego konfiguracje, w których pacjent stoi tyłem do lampy, nie pasują do definicji projekcji tylnej. Drugim typowym nieporozumieniem jest przekonanie, że badana strona powinna być zawsze dalej od kasety, bo wtedy „lepiej się odcina” od tła. To jest odwrotne do zasad geometrii obrazowania. Stronę badaną zbliżamy do detektora właśnie po to, żeby ograniczyć powiększenie i zniekształcenia perspektywiczne. Jeśli ustawimy stronę badaną dalej od kasety, to żebra po tej stronie wyjdą większe, bardziej rozmyte i trudniejsze do oceny, a dodatkowo nałoży się na nie obraz strony bliższej detektorowi. W praktyce klinicznej przy badaniu żeber dążymy do tego, aby interesująca nas połowa klatki piersiowej była jak najbliżej kasety, niezależnie czy robimy projekcję AP, PA czy skośną. Błędne odpowiedzi wynikają zwykle z mechanicznego kojarzenia „tyłem do lampy = projekcja tylna” lub z intuicji, że coś co jest dalej, będzie „lepiej widoczne”. Tymczasem definicja projekcji odnosi się do kierunku biegu wiązki, a jakość obrazu zależy w dużej mierze od odległości badanej struktury od detektora. Dlatego poprawne ustawienie dla skośnej tylnej żeber musi łączyć dwa elementy: wiązka AP (pacjent przodem do lampy) i strona badana bliżej kasety.

Answer 1

A. przodem do lampy rentgenowskiej, stroną badaną bliżej kasety.

Answer 2

B. przodem do lampy rentgenowskiej, stroną badaną oddaloną od kasety.

Answer 3

C. tyłem do lampy rentgenowskiej, stroną badaną bliżej kasety.

Answer 4

D. tyłem do lampy rentgenowskiej, stroną badaną oddaloną od kasety.

Do zdjęcia rentgenowskiego żeber w projekcji skośnej tylnej pacjenta należy ustawić

Odpowiedzi

Informacja zwrotna