Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

Na tym typie pytania bardzo łatwo pogubić się w anatomii miednicy, bo na zdjęciu RTG nakłada się na siebie kilka struktur kostnych i wszystko wygląda trochę jak jedna wielka plątanina zarysów. Typowy błąd polega na tym, że patrzy się bardziej na ogólny kształt kości niż na linię szczeliny stawowej. Kość kulszowa leży niżej i bardziej ku tyłowi; jej charakterystyczne elementy, jak guz kulszowy, zwykle widać bliżej dolnej części obrazu, o masywnym, zaokrąglonym zarysie. Strzałka nie wskazuje jednak na masywny fragment kości, tylko na wąską, nieregularną przestrzeń pomiędzy dwiema powierzchniami kostnymi, co jest typowe dla stawu, a nie dla samej kości. Kość krzyżowa również bywa mylona ze stawem krzyżowo‑biodrowym, bo leży tuż przy nim. Na prawidłowym RTG kość krzyżowa ma kształt trójkąta położonego w linii pośrodkowej, z widocznymi otworami krzyżowymi i zarysem kanału kręgowego. Staw krzyżowo‑biodrowy przebiega natomiast bocznie od kości krzyżowej, jako skośna, cienka szczelina. Jeśli ktoś skupia się tylko na jednym brzegu tej struktury, może mieć wrażenie, że ogląda talerz biodrowy – i to jest następny typowy błąd. Talerz kości biodrowej to szeroka, łukowata struktura, tworząca górno‑boczną część miednicy, z wyraźnie zaznaczonym grzebieniem biodrowym. Na prezentowanym wycinku miednicy widać raczej fragment powierzchni stawowej kości biodrowej, ale kluczowa jest tu sama przestrzeń pomiędzy nią a kością krzyżową, czyli właśnie staw krzyżowo‑biodrowy. W praktyce klinicznej zaleca się, żeby przy interpretacji takich zdjęć najpierw zlokalizować oś kręgosłupa, potem kość krzyżową w linii pośrodkowej, a dopiero od niej „odszukać” obustronnie biegnące skośnie szczeliny stawów krzyżowo‑biodrowych. Pozwala to uniknąć utożsamiania stawu z samym talerzem biodrowym albo z fragmentem kości krzyżowej. Dobrą praktyką jest też zawsze pamiętać, że pytanie o strukturę wskazaną strzałką na RTG miednicy bardzo często dotyczy właśnie stawu krzyżowo‑biodrowego, bo jest to newralgiczny punkt w diagnostyce bólów krzyża, urazów miednicy i chorób zapalnych stawów osiowych.