Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

Na obrazie ultrasonograficznym, takim jak w tym pytaniu, bardzo łatwo jest pomylić narządy, jeśli patrzy się tylko „na kształt”, bez analizy echostruktury i typowego położenia. Pęcherzyk żółciowy w USG ma zwykle postać bezechowej, czarnej struktury o wydłużonym kształcie, z cienką, echogeniczną ścianą. W jego świetle, w warunkach prawidłowych, nie widać żadnych wewnętrznych ech, chyba że występują złogi czy polipy. Na prezentowanym obrazie nie ma takiej wyraźnej, jednolicie czarnej przestrzeni z cienką ścianą, tylko warstwowy układ tkanek i jasna zatoka, co bardziej pasuje do nerki niż do pęcherzyka. Śledziona natomiast jest narządem o jednorodnej, drobnoziarnistej echostrukturze, zwykle nieco bardziej echogenicznej niż wątroba. W USG wygląda jak lity narząd miąższowy, bez wyraźnie odgraniczonej jasnej „zatoki” w środku. Jej kształt jest bardziej owalny lub półksiężycowaty, ale bez typowej, fasolkowatej wnęki jak w nerce. Kto patrzy tylko na ogólny obrys, może się zasugerować, ale brak jest tu tej jednorodności i typowego tła śledziony w lewym nadbrzuszu. Z kolei tarczyca ma zupełnie inny kontekst anatomiczny i wygląd. W badaniu USG szyi widzimy dwa płaty połączone cieśnią, położone powierzchownie, tuż pod skórą, nad tchawicą. Echostruktura tarczycy jest drobnoziarnista, zazwyczaj jednorodna, a w tle widoczna jest chrząstka tchawicy, naczynia szyjne, mięśnie. Na obrazie z pytania brak jest jakichkolwiek typowych punktów orientacyjnych dla szyi; widać głęboko położony narząd o zróżnicowanej echogeniczności, z wyraźną zatoką nerkową. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na jednym parametrze – np. tylko na wielkości lub kształcie – bez oceny echogeniczności i anatomii topograficznej. Dobra praktyka w diagnostyce obrazowej wymaga, żeby zawsze analizować: kształt, echostrukturę, granice narządu, stosunek do sąsiednich struktur oraz charakterystyczne elementy, jak wnęka, zatoka, światło narządu jamistego. Wtedy łatwiej uniknąć pomyłek między nerką a pęcherzykiem żółciowym czy śledzioną, co w praktyce klinicznej ma znaczenie dla dalszego postępowania z pacjentem.