Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

Analizując ten zapis EKG, łatwo wpaść w kilka typowych pułapek interpretacyjnych, zwłaszcza gdy patrzy się głównie na kształt pojedynczych zespołów QRS zamiast na cały rytm. W blokach odnóg pęczka Hisa – zarówno prawej, jak i lewej – podstawową cechą jest poszerzenie zespołu QRS powyżej 120 ms oraz charakterystyczna morfologia w odpowiednich odprowadzeniach (dla RBBB klasyczne obrazy rsR’ w V1–V2, dla LBBB szeroki, zazębiony R w V5–V6 oraz głębokie S w V1–V2). Co ważne, w blokach odnóg rytm komór jest zazwyczaj regularny, a przed każdym zespołem QRS obecny jest prawidłowy lub przynajmniej rozpoznawalny załamek P. Na prezentowanym zapisie QRS-y są wąskie, bez typowej morfologii bloku prawej czy lewej odnogi, a częstość i odstępy R–R są wyraźnie nieregularne, co od razu przeczy rozpoznaniu bloku przewodzenia w pęczku Hisa. Kolejna możliwa pomyłka to skojarzenie tak nieregularnego rytmu z migotaniem komór. Tu jednak trzeba pamiętać, że w migotaniu komór nie widzimy w ogóle wyraźnych, powtarzalnych zespołów QRS ani uporządkowanej linii podstawowej. Zapis ma charakter całkowicie chaotyczny, o dużej amplitudzie lub drobnofalowy, bez jakiejkolwiek organizacji, a pacjent klinicznie jest w stanie nagłego zatrzymania krążenia. W naszym przypadku zespoły QRS są wyraźne, możliwe do zmierzenia, a amplituda sygnału jest stosunkowo stała – to zdecydowanie nie jest obraz migotania komór. Typowy błąd myślowy przy takich zadaniach polega na tym, że ktoś zauważa „bałagan” w górnej części zapisu i od razu przypisuje go albo do bloku odnóg (bo coś mu „nie pasuje w kształcie QRS”), albo do migotania komór (bo rytm jest nierówny). Tymczasem prawidłowa droga to spokojna, krok po kroku analiza: czy są załamki P, czy rytm R–R jest regularny, jaka jest szerokość QRS. W migotaniu przedsionków, które tu występuje, brak jest wyraźnych P, linia podstawowa jest pofalowana, a odstępy R–R są całkowicie nieregularne, przy zachowaniu wąskich QRS. Z mojego doświadczenia wynika, że wyrobienie nawyku takiej systematycznej oceny bardzo ogranicza liczbę pomyłek i sprawia, że nawet w stresie rozpoznanie rytmu staje się dużo pewniejsze.