Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

W tym zadaniu łatwo pomylić różne patologie, bo wszystkie odpowiedzi odnoszą się do ciężkich zaburzeń kardiologicznych, ale ich obraz w EKG jest zasadniczo inny. Migotanie komór to stan skrajnie groźny, zapis wygląda wtedy jak całkowity chaos: brak jest wyraźnych zespołów QRS, brak linii izoelektrycznej, brak rozpoznawalnych załamków P. Krzywa ma postać nieregularnych, drobnych lub grubych fal o zmiennej amplitudzie i częstotliwości. Pacjent z takim zapisem jest klinicznie w zatrzymaniu krążenia, więc w praktyce zamiast spokojnego oglądania EKG wykonuje się natychmiast defibrylację. Obraz z pytania zdecydowanie nie wygląda w ten sposób, zespoły QRS są wyraźne i powtarzalne. Migotanie przedsionków z kolei charakteryzuje się brakiem prawidłowych załamków P i całkowicie niemiarową (tzw. niemiarowość zupełna) odległością między zespołami QRS. Widzimy drobne „pofalowanie” linii izoelektrycznej, ale zespoły komorowe są zwykle wąskie. Tutaj rytm na schemacie jest raczej miarowy, więc nie pasuje to do klasycznego AF. Blok odnogi pęczka Hisa objawia się poszerzeniem zespołu QRS i charakterystyczną morfologią, np. obrazem „M” lub „króliczych uszu” w odprowadzeniach V1–V2 (RBBB) albo zmianami w V5–V6 (LBBB). Kluczowe są jednak poszerzone, zniekształcone zespoły komorowe, a nie wyraźne uniesienie odcinka ST. Typowym błędem w takich pytaniach jest skupianie się tylko na ogólnym wrażeniu „dziwnego” zapisu i losowe wybieranie jakiejś ciężkiej choroby serca, zamiast przeanalizować kształt ST, obecność załamków P i regularność rytmu. Dobra praktyka w interpretacji EKG polega na systematycznym podejściu: najpierw ocena rytmu i częstości, potem analiza QRS, a dopiero dalej ST i T. Kiedy rytm jest miarowy, QRS nie są skrajnie poszerzone, a zmiany dotyczą głównie odcinka ST, powinniśmy myśleć przede wszystkim o niedokrwieniu lub zawale, a nie o migotaniu czy bloku przewodzenia. W testach egzaminacyjnych to rozróżnienie jest bardzo często sprawdzane, dlatego warto kojarzyć typowe „chaotyczne” EKG z migotaniem komór, „nieregularnie nieregularny” rytm z migotaniem przedsionków i poszerzone QRS z blokami odnóg.