Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

W mammografii nazewnictwo projekcji jest dość precyzyjne i ma swoje uzasadnienie w anatomii oraz geometrii wiązki promieniowania. Na ilustracji widoczne jest ustawienie aparatu pod kątem, z wyraźnym „wciągnięciem” tkanki piersi oraz fałdu pachowego na detektor. To klasyczny obraz pozycjonowania do projekcji skośnej MLO, a nie projekcji stycznej ani żadnych bardziej potocznych czy rzadkich ujęć. Częsty błąd polega na myleniu każdego ustawienia pod kątem z tzw. projekcją styczną. Projekcje styczne w mammografii stosuje się głównie jako dodatkowe, celowane ujęcia, na przykład do oceny zmian zlokalizowanych przy skórze, przy ścianie klatki piersiowej lub w pobliżu brodawki. W takich zdjęciach promień centralny biegnie niemal stycznie do powierzchni piersi, żeby „rozciągnąć” zmianę wzdłuż skóry i lepiej ją zobrazować. Na rysunku natomiast widać raczej dążenie do maksymalnego objęcia objętości piersi i do pokazania mięśnia piersiowego, co jest typowe właśnie dla standardowej projekcji skośnej, a nie stycznej. Odpowiedzi typu projekcja kleopatry czy dolinowa to określenia potoczne, niesystemowe albo po prostu błędne z punktu widzenia formalnej terminologii radiologicznej. W profesjonalnej dokumentacji, w opisach badań i w wytycznych jakości stosuje się głównie nazwy CC (cranio-caudal), MLO (mediolateral oblique) oraz ewentualnie nazwy dodatkowych projekcji celowanych, ale zawsze w sposób jasny i powtarzalny. Używanie fantazyjnych nazw może prowadzić do chaosu komunikacyjnego między technikiem a lekarzem i utrudniać ocenę jakości badania. Typowym błędem myślowym jest też skupienie się wyłącznie na pozycji ramienia pacjentki albo samym kierunku patrzenia i na tej podstawie wymyślanie nazwy projekcji, zamiast odnieść się do położenia detektora, kierunku wiązki i tego, jaki obszar anatomiczny ma być rutynowo zobrazowany. W praktyce zawodowej warto trzymać się standardowych, podręcznikowych nazw, bo to ułatwia zarówno naukę, jak i późniejszą pracę w zespole.