Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

Na tym obrazie MR jamy brzusznej łatwo pomylić poszczególne narządy, jeśli patrzy się tylko na kształt albo jasność struktury, bez uwzględnienia typowego położenia anatomicznego. Strzałka wskazuje strukturę położoną w prawym górnym kwadrancie jamy brzusznej, pod kopułą przepony, przylegającą do ściany klatki piersiowej – to klasyczna lokalizacja wątroby. Błędne skojarzenie z nerką zwykle wynika z tego, że ktoś „szuka nerki po prawej stronie”, ale nerka leży niżej, bardziej ku tyłowi, ma wyraźnie nerkowaty, fasolkowaty kształt i otacza ją torebka tłuszczowa, co na obrazach MR daje inny charakter obrysu. Dodatkowo nerka jest położona bardziej bocznie i nie przylega tak ściśle do przepony, jak wątroba. Pomylenie tej struktury z trzustką wynika raczej z nieznajomości jej typowego położenia. Trzustka na przekroju czołowym leży centralnie lub lekko po lewej stronie, na wysokości L1–L2, w sąsiedztwie dwunastnicy i naczyń krezkowych. Jest znacznie mniejsza niż wątroba, ma wydłużony, wąski kształt, przebiegający poprzecznie, a nie zajmuje dużej części prawego podżebrza. Śledziona z kolei znajduje się w lewym górnym kwadrancie, pod lewą kopułą przepony, więc już sama orientacja L/R na obrazie powinna ją wykluczyć. Z mojego doświadczenia typowym błędem jest patrzenie na pojedynczy wycinek bez sprawdzenia oznaczeń strony (literka L na obrazie) i bez skojarzenia narządu z kręgosłupem i żebrami. Dobre praktyki w diagnostyce obrazowej mówią, żeby każdy obraz zaczynać od identyfikacji stron ciała, płaszczyzny badania i „mapy” głównych narządów. Dopiero potem oceniamy sygnał, strukturę wewnętrzną i ewentualne zmiany. Jeśli się tego trzymać, ryzyko pomylenia wątroby z nerką, trzustką czy śledzioną znacząco spada, nawet przy nietypowej anatomii czy słabszej jakości badania.