Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

W tym zadaniu pułapka polega głównie na rozpoznaniu zarówno odcinka kręgosłupa, jak i płaszczyzny obrazowania. Na obrazie MR widzimy wyraźnie odcinek szyjny: nad kręgosłupem obecna jest podstawa czaszki, z przodu widoczna jest część struktur szyi, a kręgi mają typową dla odcinka szyjnego wielkość i kształt. To wyklucza odcinek piersiowy, który na obrazach ma zwykle dłuższe trzony, widoczne żebra oraz inne ułożenie względem klatki piersiowej. Jeśli ktoś zaznaczy odpowiedź z kręgiem piersiowym, to zwykle wynika to z automatycznego skojarzenia „kręgosłup w MR = piersiowy”, bez dokładnego przyjrzenia się sąsiadującym strukturom. Druga kwestia to płaszczyzna obrazowania. W płaszczyźnie strzałkowej widzimy profil pacjenta z przodu do tyłu: twarz, jamę ustną, gardło, kręgosłup ułożony jak „słup” od góry do dołu i wyrostki kolczyste jako struktury wystające ku tyłowi. W płaszczyźnie czołowej kręgosłup wygląda inaczej – oglądamy go jakby „od przodu lub od tyłu”, widoczna jest szerokość trzonów, a wyrostki kolczyste leżą za nimi, ale nie w tak charakterystycznym bocznym profilu. Pomyłki z płaszczyzną czołową wynikają często z braku nawyku patrzenia, skąd prowadzone jest cięcie: na obrazie z pytania profil głowy i szyi nie pozostawia wątpliwości, że to przekrój strzałkowy. W praktyce diagnostyki obrazowej umiejętność szybkiego rozpoznania płaszczyzny jest kluczowa, bo od tego zależy poprawna lokalizacja zmian, planowanie zabiegów neurochirurgicznych czy ocena stabilności kręgosłupa. Moim zdaniem warto zawsze zadać sobie dwa pytania: co widzę z przodu i z tyłu obrazu oraz czy widzę profil czy „twarz” struktur. Takie proste nawyki znacząco zmniejszają ryzyko takich właśnie pomyłek.