Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

Na przedstawionym obrazie łatwo się pomylić, jeśli patrzy się tylko na to, że widać kości całego ciała. Wiele osób automatycznie myśli o tomografii komputerowej, bo kości są jasne i dobrze odgraniczone. W tomografii komputerowej jednak otrzymujemy obrazy warstwowe, przekrojowe, najczęściej w płaszczyźnie poprzecznej, a rekonstrukcje całego szkieletu 3D wyglądają zupełnie inaczej – są bardziej przestrzenne, o wysokiej rozdzielczości, z wyraźnym zarysem tkanek miękkich. Tutaj widzimy płaski, dwuwymiarowy zapis rozkładu znacznika, bez typowych cech obrazowania przekrojowego. Rezonans magnetyczny również nie pasuje do tego obrazu. MR pokazuje głównie tkanki miękkie, szpik kostny, chrząstki, stawy, a nie sam „szkielet jak z lampy rentgenowskiej”. Obrazy MR są zwykle w odcieniach szarości, ale mają zupełnie inny charakter: są warstwowe, o wysokiej rozdzielczości, z widocznymi mięśniami i narządami wewnętrznymi, a nie tylko konturem kości. Pozytonowa tomografia emisyjna, czyli PET, też często bywa mylona ze scyntygrafią, bo to również medycyna nuklearna. Typowy obraz PET całego ciała wygląda jednak inaczej: widoczne są narządy o wysokim metabolizmie glukozy (mózg, serce, nerki, pęcherz), tkanki miękkie, a nie wyłącznie układ kostny. Dodatkowo PET prawie zawsze łączy się dziś z TK (PET/CT), więc na monitorze mamy obrazy z nałożonymi informacjami anatomicznymi. W pokazanym przypadku mamy typowy zapis z gammakamery: dwie projekcje całego szkieletu, o niskiej rozdzielczości anatomicznej, ale z wyraźnym rozkładem radioznacznika w kościach. Błąd myślowy polega zwykle na utożsamianiu każdego „szkieletowego” obrazu z tomografią lub RTG. W diagnostyce obrazowej warto najpierw zadać sobie pytanie: czy widzę anatomię, czy raczej funkcję i metabolizm? Jeśli widzimy głównie gromadzenie się znacznika, a nie dokładną budowę tkanek miękkich, to mamy do czynienia z badaniem radioizotopowym, a nie z TK, MR czy PET.