Kwalifikacja: MED.08 - Świadczenie usług medycznych w zakresie diagnostyki obrazowej, elektromedycznej i radioterapii

Sformułowanie HRCT bywa mylące, bo w tomografii komputerowej mamy wiele różnych pojęć technicznych: wiązka stożkowa, skanowanie spiralne, tomografia wielorzędowa. Łatwo to wrzucić do jednego worka i założyć, że każdy angielski skrót oznacza nowy typ aparatu. Tymczasem HRCT, czyli High Resolution Computed Tomography, odnosi się przede wszystkim do jakości obrazu i sposobu prowadzenia badania, a nie do geometrii wiązki czy liczby rzędów detektorów. Tomografia z wiązką stożkową 3D (CBCT) to zupełnie inna technologia, typowo stosowana w stomatologii, laryngologii czy radioterapii do obrazowania struktur kostnych z użyciem stożkowej wiązki promieniowania i płaskich detektorów. Ma swoje zalety, ale nie jest nazywana HRCT, bo jej celem nie jest klasyczna, wysokorozdzielcza ocena miąższu płuc czy drobnych struktur tkanek miękkich w standardzie radiologicznym. Z kolei tomografia wielorzędowa dotyczy liczby rzędów detektorów w aparacie (MDCT, np. 16-, 64-, 128-rzędowa). Im więcej rzędów, tym szybciej i sprawniej można wykonać skan oraz uzyskać cienkie warstwy, co oczywiście sprzyja badaniom w protokole HRCT, ale samo pojęcie „wielorzędowa” to opis konstrukcji sprzętu, a nie nazwa konkretnej techniki badania. Podobnie tomografia spiralna odnosi się do sposobu ruchu stołu i lampy rentgenowskiej – lampa obraca się ciągle, a stół przesuwa się płynnie, tworząc tor spiralny. To obecnie standard w większości badań TK, niezależnie od tego, czy wykonujemy HRCT, badanie jamy brzusznej, czy angiografię TK. Typowy błąd myślowy polega tu na utożsamieniu każdego nowoczesnego trybu pracy tomografu z nowym skrótem. W rzeczywistości HRCT to głównie kwestia parametrów obrazowania: bardzo cienkie warstwy, wysoka rozdzielczość przestrzenna, odpowiedni filtr rekonstrukcji i okna obrazowe. Aparat może być wielorzędowy i pracować spiralnie, ale to nie te cechy definiują HRCT, tylko sposób przygotowania badania do szczegółowej oceny struktur, zwłaszcza w płucach.