Odpowiedź 2,3 Ω jest poprawna, ponieważ jest zgodna z wymaganiami dotyczącymi impedancji pętli zwarcia w trójfazowych obwodach elektrycznych. W takich systemach, aby zapewnić skuteczną ochronę przeciwporażeniową, impedancja pętli zwarcia powinna być na tyle niska, aby wyłącznik nadprądowy mógł szybko zareagować na zwarcie. Wyłącznik C10, który ma prąd znamionowy 10 A, wymaga maksymalnej impedancji pętli zwarcia równej 2,3 Ω, aby przy zwarciu wyzwolił się w czasie nieprzekraczającym 0,4 s. Przykładem zastosowania tej zasady jest instalacja w budynkach mieszkalnych, gdzie ochrona przed porażeniem prądem jest kluczowa. W praktyce, aby uzyskać odpowiednią impedancję, projektanci instalacji elektrycznych muszą uwzględnić odpowiednie przekroje przewodów oraz ich długość, a także zainstalować zabezpieczenia, które umożliwią szybkie odcięcie zasilania w przypadku uszkodzenia izolacji. W kontekście norm, można przywołać normę PN-EN 60364, która szczegółowo opisuje wymagania dotyczące ochrony osób i mienia przed skutkami działania prądu elektrycznego.
Wartości takie jak 7,7 Ω, 4,6 Ω czy 8,0 Ω są zbyt wysokie, aby zapewnić skuteczną ochronę przed porażeniem prądem w obwodzie z wyłącznikiem nadprądowym C10. Przy zbyt wysokiej impedancji pętli zwarcia czas wyzwolenia wyłącznika może być niewystarczający, co prowadzi do ryzyka poważnego porażenia prądem elektrycznym w przypadku uszkodzenia izolacji. Na przykład, z wartością 4,6 Ω, przy zwarciu, prąd może być na tyle niski, że wyłącznik nie zareaguje w odpowiednim czasie, co jest niezgodne z zasadami ochrony. Należy pamiętać, że aby wyłącznik nadprądowy zadziałał poprawnie, musi zostać dostarczony odpowiedni prąd zwarcia, który zależy od impedancji pętli. W praktyce, przy projektowaniu instalacji elektrycznych, inżynierowie często popełniają błąd, nie uwzględniając wszystkich elementów obwodu, takich jak długość przewodów czy ich przekroje, co wpływa na całkowitą impedancję. Zatem dobór odpowiednich parametrów instalacji elektrycznej jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz zgodności z normami, takimi jak PN-EN 60364, które dokładnie określają wymagania dotyczące ochrony przed skutkami porażenia prądem.