Wartość rezystancji izolacji kabla w temperaturze 20 oC wynosi 2,0 MΩ. Aby obliczyć tę wartość, należy zastosować zasadę, że rezystancja izolacji zmienia się w zależności od temperatury zgodnie z określonymi wzorami. W tym przypadku, jeśli zmierzona rezystancja przy 10 oC wyniosła 8,1 MΩ, musimy uwzględnić, że wzrost temperatury prowadzi do spadku rezystancji. W praktyce, dla kabli elektrycznych, normy IEC zalecają, aby rezystancja izolacji nie spadała poniżej wartości 1 MΩ na każdy 1000 V napięcia roboczego. Obliczenie rezystancji w wyższej temperaturze jest istotne dla oceny stanu technicznego kabla i zapobiegania awariom. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest okresowa kontrola rezystancji izolacji, która pozwala na identyfikację problemów, zanim dojdzie do awarii instalacji, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa pracy oraz życia ludzi.
Odpowiedzi 4,1 MΩ, 32,4 MΩ oraz 16,2 MΩ są niepoprawne z kilku względów. Kluczowym błędem w przypadku 4,1 MΩ jest ignorowanie faktu, że rezystancja izolacji zmniejsza się w miarę wzrostu temperatury, a podanie takiej wartości nie uwzględnia rzeczywistej zmiany właściwości materiału izolacyjnego. W przypadku odpowiedzi 32,4 MΩ, rozumowanie może opierać się na błędnym założeniu, że rezystancja izolacji zwiększa się z temperaturą, co jest zupełnie odwrotne do rzeczywistości. Takie podejście jest sprzeczne z normami i dobrymi praktykami w dziedzinie elektrotechniki, które jasno określają, że wyższe temperatury prowadzą do niższych wartości rezystancji. Ostatecznie odpowiedź 16,2 MΩ także nie znajduje uzasadnienia, ponieważ nie uwzględnia prawidłowej formuły używanej do obliczeń i nie odnosi się do standardów pomiarowych. Podczas obliczeń zawsze należy pamiętać o specyficznych właściwościach materiałów izolacyjnych oraz ich reakcji na zmiany temperatury, co jest kluczowe dla prawidłowej analizy stanu technicznego instalacji elektrycznych.
