Maksymalna wartość impedancji pętli zwarcia obwodu o napięciu 230/400 V, aby wyłącznik instalacyjny nadprądowy C10 mógł skutecznie pełnić rolę ochrony przeciwporażeniowej, wynosi 2,3 Ω. Ta wartość została określona na podstawie normy PN-IEC 60364, która definiuje wymagania dotyczące zabezpieczeń elektrycznych. Wyłącznik C10, działający na prądzie znamionowym 10 A, powinien zadziałać w przypadku wystąpienia zwarcia, co wymaga szybkiej reakcji na niską impedancję pętli zwarcia. W praktyce, aby zapewnić skuteczną ochronę, wartość impedancji pętli zwarcia nie powinna przekraczać 2,3 Ω, co pozwala na uzyskanie odpowiedniego prądu zwarciowego, który aktywuje wyłącznik w krótkim czasie. W przypadkach, gdy impedancja jest wyższa, czas zadziałania wyłącznika zwiększa się, co może prowadzić do niebezpiecznych warunków dla użytkowników. W związku z tym, regularne pomiary impedancji pętli zwarcia oraz ich monitorowanie są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.
Odpowiedzi określające maksymalną wartość impedancji pętli zwarcia jako 0,4 Ω, 7,7 Ω czy 4,6 Ω są niepoprawne z kilku powodów. W przypadku pierwszej wartości, 0,4 Ω jest wartością zbyt niską, co w praktyce nie jest wymagane dla instalacji z wyłącznikami nadprądowymi. Tak niska impedancja oznaczałaby, że wystarczyłoby bardzo małe napięcie, aby wyzwolić zabezpieczenia, co jest technicznie nieuzasadnione i niepraktyczne. W przypadku wyłączenia prądu, instalacja mogłaby nie działać prawidłowo, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Z kolei 7,7 Ω oraz 4,6 Ω to wartości, które przekraczają dopuszczalną impedancję dla skutecznej ochrony przeciwporażeniowej, co oznacza, że czas reakcji wyłącznika byłby zbyt długi, a przy poważniejszych zwarciach mogłoby dojść do niebezpieczeństwa dla użytkowników. Istotne jest, aby zrozumieć, że wyłączniki nadprądowe są projektowane z myślą o zadziałaniu w określonym czasie, co jest ściśle związane z impedancją pętli zwarcia. Jeżeli ta wartość jest zbyt wysoka, ochrona przed porażeniem elektrycznym staje się niewystarczająca, co jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa zawartymi w normach branżowych. W praktyce, zbyt duża impedancja może prowadzić do niezdolności systemu do ochrony przed zagrożeniami elektrycznymi, co czyni takie podejście nieodpowiednim i niezgodnym z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.