Odpowiedź 30 mA jest prawidłowa, ponieważ wyłączniki różnicowoprądowe (RCD) o prądzie różnicowym 30 mA są zalecane do ochrony osób przed porażeniem prądem elektrycznym w instalacjach domowych i komercyjnych. W przypadku gniazd wtyczkowych, które obsługują urządzenia przenośne, istotne jest, aby ochrona była jak najszybsza i najskuteczniejsza, co osiąga się stosując RCD o niskim prądzie różnicowym. Wyłącznik 30 mA działa na zasadzie wykrywania różnicy prądów między przewodami fazowym a neutralnym, co pozwala na natychmiastowe odłączenie zasilania w przypadku wykrycia upływu prądu, który może być wynikiem zwarcia lub kontaktu z ciałem człowieka. Użycie wyłącznika o wyższym prądzie różnicowym, jak 100 mA lub 500 mA, nie zapewnia wystarczającej ochrony i może prowadzić do tragicznych skutków w przypadku porażenia. Przykładowo, w łazienkach, gdzie ryzyko kontaktu z wodą i prądem jest szczególnie wysokie, stosowanie RCD 30 mA jest wręcz obowiązkowe zgodnie z normami bezpieczeństwa elektrycznego.
Odpowiedzi 100 mA, 500 mA i 1 000 mA są nieprawidłowe, ponieważ ich zastosowanie nie spełnia podstawowych wymagań dotyczących ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym w kontekście gniazd wtyczkowych. Wyłączniki różnicowoprądowe o wyższych wartościach prądu różnicowego są projektowane głównie z myślą o ochronie instalacji przed pożarem w przypadku wystąpienia upływu prądu, a nie bezpośrednią ochroną osób. Na przykład, RCD o wartości 100 mA jest stosowany w obwodach zasilających, które nie są przeznaczone do użycia w pobliżu wody, takich jak obwody oświetleniowe w pomieszczeniach. Tego typu wyłączniki mają zbyt wysoki próg aktywacji, co oznacza, że nie zadziałają w przypadku małych, ale niebezpiecznych wycieków prądu, które mogą wystąpić, gdy użytkownik dotknie uszkodzonego urządzenia. Z tego powodu, stosowanie RCD o prądzie różnicowym 30 mA jest zalecane w miejscach, gdzie istnieje ryzyko porażenia, takich jak łazienki czy kuchnie. Stosowanie wyłączników o prądach różnicowych 500 mA lub 1 000 mA jest całkowicie nieodpowiednie w kontekście ochrony użytkowników, ponieważ nie zapewniają one wystarczającej ochrony w sytuacjach kryzysowych, a ich użycie może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, a nawet tragedii.