Kwalifikacja: ELE.05 - Eksploatacja maszyn, urządzeń i instalacji elektrycznych

Wybór wartości 30 mA, 100 mA lub 10 mA jako maksymalnego dopuszczalnego różnicowego prądu znamionowego dla wyłącznika różnicowoprądowego w kontekście ochrony przeciwpożarowej jest błędny. Prąd różnicowy 30 mA jest najczęściej stosowany w instalacjach do ochrony przed porażeniem elektrycznym ludzi, natomiast jego zastosowanie w kontekście ochrony przeciwpożarowej jest niewłaściwe. W tego typu sytuacjach, wyłączniki o wartości 30 mA mogą być niewystarczające, gdyż ich czułość nie jest zaprojektowana do detekcji prądów, które mogą prowadzić do zapłonu. Podobnie, wartości 100 mA i 10 mA również nie są adekwatne w kontekście ochrony przeciwpożarowej. Wyłączniki 100 mA mogą być stosowane w instalacjach przemysłowych, ale ich zastosowanie również nie zapewnia odpowiedniego poziomu ochrony przed ryzykiem pożaru, ponieważ nie są przeznaczone do wykrywania niewielkich prądów upływowych, które mogą być początkiem pożaru. Ponadto, wyłącznik 10 mA, choć oferuje wysoką czułość dla ochrony ludzi, nie jest rekomendowany dla ogólnej ochrony przeciwpożarowej, ponieważ jego zastosowanie w instalacjach elektrycznych o dużym obciążeniu może prowadzić do częstych fałszywych alarmów. W praktyce, właściwy dobór wyłączników różnicowoprądowych powinien opierać się na analizie ryzyk i zgodności z odpowiednimi normami, takimi jak normy IEC 61008 oraz IEC 60947, które definiują wymagania dotyczące bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych. Właściwy dobór wartości prądu gwarantuje nie tylko bezpieczeństwo ludzi, ale również minimalizuje ryzyko strat materialnych związanych z pożarami wywołanymi przez instalacje elektryczne.