Wynik 500 V jako wymagane napięcie pomiarowe przy badaniu rezystancji izolacji obwodów w instalacjach elektrycznych 230/400 V bez ochrony przeciwprzepięciowej jest zgodny z zaleceniami normy PN-EN 61557-2, która określa metody pomiaru rezystancji izolacji. Użycie napięcia 500 V pozwala na uzyskanie wiarygodnych wyników pomiarów, ponieważ jest wystarczające do wykrycia potencjalnych uszkodzeń izolacji, które mogą prowadzić do zwarć lub innych awarii. W praktyce, pomiar 500 V jest standardowo stosowany zarówno w budynkach mieszkalnych, jak i przemysłowych, co zapewnia bezpieczeństwo użytkowników oraz niezawodność instalacji. Ważne jest, aby pomiar był przeprowadzany w odpowiednich warunkach, a urządzenia pomiarowe były regularnie kalibrowane. Przykładem zastosowania może być ocena stanu izolacji w trakcie przeglądów okresowych instalacji, co pozwala na wczesne wykrycie problemów, zanim dojdzie do poważnych awarii lub zagrożeń.
Wybór napięcia 1 000 V, 250 V lub 750 V w badaniach rezystancji izolacji w instalacjach 230/400 V jest nieodpowiedni i niezgodny z branżowymi standardami. Napięcie 1 000 V jest stosowane w niektórych specyficznych przypadkach, jednakże w instalacjach o napięciu nominalnym 230/400 V, użycie tak wysokiego napięcia może prowadzić do uszkodzenia delikatnych komponentów elektronicznych, co może skutkować nieprawidłowymi wynikami pomiarów, a także zagrażać bezpieczeństwu osób przeprowadzających testy. Z kolei napięcia 250 V i 750 V są zbyt niskie, aby skutecznie ocenić właściwości izolacji, co może prowadzić do fałszywie pozytywnych wyników, gdzie uszkodzona izolacja nie zostanie wykryta, a tym samym wprowadzi w błąd użytkowników co do bezpieczeństwa instalacji. Tego typu błędy często wynikają z niedostatecznego zrozumienia zasad działania izolacji oraz niewłaściwego doboru sprzętu pomiarowego. Aby zapewnić, że wyniki są rzetelne, niezbędne jest stosowanie właściwego napięcia, zgodnego z wymaganiami norm, co zwiększa bezpieczeństwo i niezawodność systemów elektrycznych.