Które z wymienionych urządzeń, pod warunkiem zastosowania przekaźnika termicznego i stycznika, pozwala uzyskać pełne zabezpieczenie przed zwarciem i przeciążeniem silnika trójfazowego o parametrach: Pn = 5,5 kW, Un = 400/690 V?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Bezpiecznik typu aM jest właściwym wyborem do zabezpieczenia silnika trójfazowego o mocy 5,5 kW i napięciu 400/690 V. Ten typ bezpiecznika został zaprojektowany do ochrony przed przeciążeniem i zwarciem w aplikacjach silnikowych. Charakteryzuje się on wydłużonym czasem reakcji na prąd przeciążeniowy, co pozwala na chwilowe przekroczenie prądu nominalnego bez wyzwolenia, co jest niezbędne w przypadku rozruchu silnika. Dzięki temu zabezpieczenie jest w stanie tolerować wyższe prądy startowe, co jest kluczowe w praktycznych zastosowaniach, takich jak uruchamianie maszyn w zakładach przemysłowych. Dodatkowo, zastosowanie przekaźnika termicznego oraz stycznika umożliwia pełne zabezpieczenie silnika, zapewniając nie tylko ochronę przed zwarciem, ale również przed długotrwałym przeciążeniem. Przykłady poprawnych zastosowań obejmują silniki napędowe w pompach, wentylatorach czy kompresorach, gdzie wymagane jest niezawodne zabezpieczenie przed uszkodzeniem. Wysoka jakość wykonania i zgodność z normami IEC 60269 sprawiają, że bezpieczniki typu aM są często preferowane w profesjonalnych instalacjach.
Zastosowanie wyłącznika nadprądowego typu Z, bezpiecznika typu aR czy wyłącznika nadprądowego typu B nie jest odpowiednie do zabezpieczenia silnika trójfazowego o podanych parametrach. Wyłącznik nadprądowy typu Z, mimo że jest skuteczny w ochronie przed przeciążeniem, nie oferuje optymalnej ochrony dla silników, ponieważ jego charakterystyka czasowo-prądowa jest dostosowana głównie do obwodów oświetleniowych i urządzeń elektronicznych. W przypadku silników, istotna jest możliwość tolerowania krótkotrwałych prądów startowych, a wyłącznik typu Z może wyzwolić zbyt szybko. Bezpiecznik typu aR również nie nadaje się do tego celu, gdyż jest przeznaczony do ochrony obwodów oporowych, a nie silników. Jego reakcja na przeciążenie jest zbyt szybka, co może prowadzić do niepotrzebnych wyłączeń podczas normalnej pracy silnika. Z kolei wyłącznik nadprądowy typu B, podobnie jak wyżej wymienione rozwiązania, ma ograniczoną zdolność do radzenia sobie z prądami rozruchowymi, co sprawia, że nie jest najlepszym rozwiązaniem w przypadku silników z dużymi prądami rozruchowymi. W praktyce, wybór niewłaściwego zabezpieczenia może prowadzić do uszkodzenia silnika, a także zwiększenia kosztów eksploatacji i przestojów. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze zabezpieczeń kierować się standardami branżowymi i analizować specyfikę aplikacji, aby zapewnić odpowiednią ochronę urządzeń elektrycznych.