Odpowiedź 50 V jest prawidłowa, ponieważ jest to wartość maksymalna dopuszczalnego napięcia dotykowego na częściach dostępnych przewodzących zgodnie z normą PN-IEC 61140. W przypadku instalacji elektrycznych o napięciu do 1 kV, w warunkach normalnych, napięcie dotykowe nie może przekraczać tej wartości, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowników. W instytucjach i obiektach, w których używa się urządzeń elektrycznych, kluczowe jest stosowanie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak wyłączniki różnicowoprądowe, które w przypadku wykrycia upływu prądu mogą zadziałać w czasie poniżej 30 ms. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być instalacje w budynkach mieszkalnych, gdzie konieczne jest zapewnienie bezpieczeństwa osób korzystających z urządzeń elektrycznych. Obowiązujące normy, takie jak PN-EN 60038, wskazują na znaczenie odpowiedniego doboru zabezpieczeń, aby w sytuacji zwarcia lub uszkodzenia izolacji nie doszło do niebezpiecznego wzrostu napięcia dotykowego. W ten sposób, przy właściwej ochronie, można skutecznie zminimalizować ryzyko porażenia prądem elektrycznym.
Wartości takie jak 70 V, 220 V oraz 110 V są nieprawidłowe w kontekście maksymalnego dopuszczalnego napięcia dotykowego. W pierwszym przypadku, przepisy określają, że napięcie dotykowe na częściach dostępnych przewodzących nie może przekraczać 50 V, co ma na celu ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym. Odpowiedź 70 V może wynikać z błędnego rozumienia klasyfikacji napięć w instalacjach elektrycznych, gdzie wiele osób myli różne poziomy napięcia roboczego z dopuszczalnymi wartościami napięcia dotykowego. Z drugiej strony, wartości 110 V i 220 V są dalekie od norm, ponieważ przekraczają ustaloną granicę bezpieczeństwa. Wartości te odpowiadają typowym napięciom zasilającym w gniazdkach elektrycznych w wielu krajach, jednak w kontekście napięcia dotykowego nie mają zastosowania. Przekroczenie 50 V w przypadku urządzeń elektrycznych może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, szczególnie w przypadku długotrwałego kontaktu z elementami przewodzącymi. Ważne jest zrozumienie, że projektowanie instalacji elektrycznych powinno opierać się na standardach bezpieczeństwa, które minimalizują ryzyko uszkodzenia ciała w wyniku porażenia prądem. Podstawowym błędem myślowym może być niedocenienie ryzyka, jakie niesie ze sobą nieodpowiednie zabezpieczenie urządzeń elektrycznych, co może prowadzić do tragicznych skutków w przypadku awarii lub uszkodzenia systemu. Stąd kluczowe jest przestrzeganie norm oraz wdrażanie odpowiednich procedur zabezpieczających w każdej instalacji elektrycznej.