Poprawna odpowiedź to 1,1, co oznacza, że wartość znamionowego prądu silnika trójfazowego klatkowego należy pomnożyć przez ten współczynnik, aby obliczyć maksymalną dopuszczalną wartość nastawy prądu na zabezpieczeniu przeciążeniowym. Zastosowanie współczynnika 1,1 wynika z faktu, że silniki elektryczne, w tym silniki klatkowe, mogą mieć chwilowe przeciążenia, które są normalne w czasie rozruchu lub przy zmiennych warunkach pracy. Przyjęcie wartości 1,1 jako mnożnika do prądu znamionowego uwzględnia te momenty, co jest zgodne z praktykami opisanymi w normach IEC 60947-4-1 dotyczących wyłączników silnikowych. Przykładowo, jeśli znamionowy prąd silnika wynosi 10 A, to maksymalna dopuszczalna wartość nastawy na zabezpieczeniu przeciążeniowym wynosi 11 A. Takie ustawienie zabezpieczenia pozwala na bezpieczne działanie silnika, jednocześnie chroniąc go przed uszkodzeniem w wyniku przeciążenia.
Przyglądając się innym możliwościom, mnożenie wartości znamionowego prądu silnika trójfazowego klatkowego przez 0,9 prowadziłoby do ustalenia zbyt niskiej wartości nastawy na zabezpieczeniu przeciążeniowym. Taki błąd myślenia często wynika z nieporozumienia dotyczącego charakterystyki pracy silników elektrycznych, które przy rozruchu mogą pobierać prąd znacznie wyższy od prądu znamionowego. W praktyce, ustawienie wartości zabezpieczenia poniżej prądu znamionowego może prowadzić do częstych wyłączeń, co z kolei zwiększa ryzyko przestojów w pracy urządzenia. Przykład wartości 1,2 również okazuje się niewłaściwy, ponieważ sugeruje zbyt dużą wartość zabezpieczenia, co może prowadzić do niepotrzebnego ryzyka uszkodzeń silnika oraz wystąpienia sytuacji, w których zabezpieczenie nie zareaguje w odpowiednim czasie. Ostatecznie, zastosowanie wartości 2,0 z kolei wydaje się skrajnością, gdyż tak wysoka wartość w znaczący sposób przewyższa możliwość przeciążeniową silnika, co może w dłuższej perspektywie prowadzić do jego uszkodzenia przez długotrwałe obciążenia. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla optymalnego doboru zabezpieczeń oraz prawidłowego użytkowania silników w aplikacjach przemysłowych.