Wyłącznik nadprądowy B25 jest odpowiedni do zabezpieczenia instalacji trójfazowej, gdzie prąd obciążenia przewodów fazowych wynosi 21 A, a obciążalność długotrwała tych przewodów to 30 A. Zgodnie z normami, wyłącznik nadprądowy powinien mieć wartość znamionową, która pozwala na przepuszczenie prądu obciążenia, ale jednocześnie dostateczną, aby skutecznie zareagować w przypadku przeciążenia. W tym przypadku, z wyłączników B20, B16 i B10, żaden z nich nie spełnia wymogu, gdyż ich nominalne wartości są zbyt niskie w odniesieniu do obciążenia 21 A. Wybór B25 oznacza, że wyłącznik nadprądowy nie włączy się w normalnych warunkach pracy, ale zadziała w przypadku wyższych wartości prądu. W praktyce, zastosowanie wyłączników o zbyt niskich wartościach nominalnych prowadzi do ich częstego wyzwalania, co może być uciążliwe i powodować przerwy w dostawie energii. Zgodnie z dobrą praktyką, zawsze należy wybierać wyłączniki, które mają większą wartość niż maksymalne przewidziane obciążenie, ale nie więcej niż ich długotrwała obciążalność.
Wybór wyłącznika nadprądowego z wartością nominalną poniżej obciążenia roboczego, takiego jak B20, B16 czy B10, jest niewłaściwy z kilku powodów. Najważniejszym czynnikiem jest to, że każdy z tych wyłączników posiada wartości nominalne, które są zbyt niskie w stosunku do prądu obciążenia wynoszącego 21 A. Dla wyłącznika B20 maksymalne obciążenie wynosi 20 A, co oznacza, że przy nominalnym obciążeniu 21 A wyłącznik ten będzie stale się wyłączał, co prowadzi do nieprzewidzianych przerw w dostawie prądu. Z kolei wyłączniki B16 i B10 mają jeszcze mniejsze wartości nominalne, co sprawia, że ich zastosowanie w tej instalacji byłoby jeszcze bardziej problematyczne. Niewłaściwy wybór wyłącznika nie tylko prowadzi do nieustannego wyzwalania, ale także może skutkować niebezpieczeństwem uszkodzenia urządzeń elektrycznych z powodu niestabilności dostaw energii. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normami IEC 60947-2, wyłączniki nadprądowe powinny być dobrane w taki sposób, aby ich nominalna wartość była dostosowana do przewidywanego obciążenia oraz długotrwałej obciążalności instalacji. Niezastosowanie się do tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym zagrożeń dla bezpieczeństwa użytkowników oraz uszkodzeń instalacji elektrycznej.