Kwalifikacja: MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece

Wybór substancji hydrofobowych, takich jak wosk żółty czy wazelina biała, do robienia roztworów wodnych w maściach to zły pomysł. Po prostu nie spełniają one wymagań dotyczących stabilności i trwałości emulsji. Te substancje nie mają zdolności emulgujących, więc nie potrafią dobrze połączyć fazy wodnej i olejowej. Na przykład wosk żółty jest zbyt gęsty i ma takie właściwości, że nie utrzyma roztworu wodnego w stabilnej formie, co prowadzi do wytrącania się składników aktywnych i tworzenia się niejednorodności w preparacie. Parafina stała też odpada, bo jej hydrofobowe właściwości mogą tworzyć bariery, które nie pozwalają wodzie wniknąć w maść, przez co zmniejsza się jej skuteczność. Wazelina biała z kolei to tylko substancja nośnikowa, która sama w sobie nie spełnia warunków trwałego rozproszenia roztworu wodnego. Często takie błędy wynikają z niezrozumienia różnic między substancjami w farmacji oraz ich wpływu na stabilność formuły leku. Dlatego farmaceuci powinni dokładnie analizować właściwości składników przed ich zastosowaniem.