Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
Brak substancji gorączkotwórczych wymagany jest w przypadku
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
5,0% roztwór glukozy do infuzji jest wykorzystywany w medycynie jako źródło energii oraz środek nawadniający, a jego właściwości chemiczne sprawiają, że nie zawiera substancji gorączkotwórczych. Roztwory glukozy są powszechnie stosowane w terapii płynowej, szczególnie u pacjentów, którzy wymagają uzupełnienia płynów oraz kalorii, na przykład w przypadkach odwodnienia, wyniszczenia lub w trakcie leczenia chirurgicznego. Zgodnie z wytycznymi Instytutu Żywności i Żywienia, 5% roztwór glukozy jest także dobrym nośnikiem dla innych leków, co czyni go praktycznym wyborem w kontekście infuzji. W praktyce klinicznej, przed podaniem 5% roztworu glukozy należy jednak monitorować stan pacjenta, aby upewnić się, że nie występują jakiekolwiek przeciwwskazania do infuzji tego roztworu, jak na przykład cukrzyca, gdzie kontrola poziomu glukozy we krwi jest kluczowa.
Niektóre odpowiedzi sugerują niewłaściwe zastosowanie substancji gorączkotwórczych w kontekście ich stosowania w medycynie. Krople do oczu z gentamycyną są przykładem preparatu, który może zawierać substancje aktywne zdolne do wywołania reakcji zapalnych, co potencjalnie prowadzi do gorączki. Gentamycyna, będąca antybiotykiem, może w niektórych przypadkach powodować podrażnienia, a ich obecność w preparatach okulistycznych musi być ściśle kontrolowana. Z kolei 0,1% roztwór etakrydyny mleczanu do przemywania ran jest stosowany jako środek dezynfekujący, który również może wywoływać reakcje alergiczne, co w konsekwencji może prowadzić do stanu gorączkowego. Maści z detreomycyną z kolei są stosowane w leczeniu infekcji skórnych, a ich działanie może powodować lokalne reakcje zapalne, które także mogą prowadzić do podwyższenia temperatury ciała. Kluczowe jest zrozumienie, że substancje stosowane w farmakoterapii powinny być dobierane z uwagą, aby unikać działań niepożądanych, takich jak gorączka, a także aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów. W praktyce klinicznej, lekarze powinni być świadomi potencjalnych skutków ubocznych leków oraz stanu zdrowia pacjentów, aby właściwie kierować ich terapią.