Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
Działanie inotropowe dodatnie glikozydów nasercowych objawia się
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Działanie inotropowe dodatnie glikozydów nasercowych, takich jak digoksyna, przejawia się głównie poprzez zwiększenie siły skurczu mięśnia sercowego. Mechanizm ten jest związany z hamowaniem pompy sodowo-potasowej (Na+/K+ ATP-azy), co prowadzi do zwiększenia stężenia wapnia w komórkach miokardialnych. Wzrost poziomu wapnia w kardiomiocytach zwiększa siłę skurczu, co jest kluczowe w leczeniu takich schorzeń jak niewydolność serca. Przykładem zastosowania glikozydów jest pacjent z przewlekłą niewydolnością serca, u którego obserwuje się poprawę wydolności fizycznej oraz zmniejszenie objawów obrzęków. Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, glikozydy nasercowe są stosowane w terapii niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową, co potwierdza ich znaczenie w praktyce klinicznej.
Odpowiedzi, które wskazują na zwolnienie przewodzenia w układzie przewodzącym, silne działanie diuretyczne lub zwiększone ciśnienie krwi, nie są związane z działaniem inotropowym dodatnim glikozydów nasercowych. Glikozydy nie wpływają na przewodnictwo elektryczne serca w sposób znaczący, co jest istotne dla zrozumienia ich działania. Ich głównym mechanizmem jest modulacja siły skurczu, a nie zmiany w przewodnictwie. Z kolei silne działanie diuretyczne nie jest typowe dla glikozydów; zazwyczaj leki moczopędne, takie jak diuretyki pętlowe, są stosowane w celu zwiększenia wydalania wody i soli, co poprawia objętość krwi krążącej. Wzrost ciśnienia krwi także nie jest charakterystyczny dla glikozydów, które mogą w niektórych przypadkach prowadzić do jego stabilizacji lub nawet obniżenia poprzez poprawę funkcji serca. Podstawowym błędem myślowym w ocenianiu działania glikozydów jest mylenie ich wpływu na różne parametry hemodynamiczne, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących ich zastosowania klinicznego.