Fenoloftaleina jest organicznym związkiem chemicznym, który pełni rolę wskaźnika pH, szczególnie w titracji zasadowej. W roztworach zasadowych fenoloftaleina zmienia kolor na malinowy, co jest wynikiem zmiany pH, w którym zaczyna dominować forma zjonizowana. Fenoloftaleina jest bezbarwna w pH poniżej około 8,2, a przy pH wyższym od 10 przybiera intensywny malinowy odcień. W praktyce, wskaźnik ten jest szeroko stosowany w laboratoriach chemicznych do oceny odczynu roztworów alkalicznych. W analizach alkacymetrycznych, poprawne odczytanie koloru wskaźnika jest kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników. Dodatkowo, fenoloftaleina znajduje zastosowanie w przemyśle, gdzie monitorowanie pH jest istotne dla jakości produktów. Warto również zwrócić uwagę na to, że jej stosowanie jest zgodne z zaleceniami standardów analitycznych, takich jak ISO, co potwierdza jej wiarygodność jako narzędzia pomiarowego w chemii.
Odpowiedzi żółta, pomarańczowa oraz niebieska są nieprawidłowe w kontekście fenoloftaleiny jako wskaźnika pH. Fenoloftaleina nie zmienia koloru na żółty w roztworze zasadowym, ponieważ jej zmiana barwy zachodzi w innym zakresie pH. W rzeczywistości, żółta barwa jest charakterystyczna dla wskaźników takich jak bromotymolowy, który zmienia kolor w pH od 6,0 do 7,6. Pomarańczowa barwa również nie jest związana z fenoloftaleiną – wskaźniki w tym zakresie pH, jak na przykład oranż metylowy, również nie mają związku z tym związkiem. Z kolei niebieska barwa jest typowa dla niektórych wskaźników kwasowo-zasadowych, ale nie dla fenoloftaleiny, która w roztworach alkalicznych wyraźnie wskazuje na obecność zasady poprzez intensywny malinowy kolor. Typowy błąd myślowy, który prowadzi do błędnych odpowiedzi, to utożsamianie koloru wskaźnika z innymi wskaźnikami, co może wynikać z braku różnicowania ich właściwości chemicznych. Dlatego ważne jest, by podczas nauki chemii szczegółowo zapoznawać się z właściwościami wskaźników oraz ich zakresami pH, aby uniknąć nieporozumień i błędnych interpretacji wyników analizy.