Odpowiedź 13,33 g jest poprawna, ponieważ do sporządzenia 20 g 2% roztworu kwasu borowego potrzebujemy 0,4 g czystego kwasu borowego. W celu obliczenia, ile 3% roztworu jest potrzebne do uzyskania tej ilości substancji czynnej, stosujemy równanie, które uwzględnia stężenie i masę roztworu. Procentowe stężenie roztworu 3% oznacza, że w 100 g roztworu znajduje się 3 g kwasu borowego. Dlatego, aby uzyskać 0,4 g kwasu borowego, musimy użyć masy roztworu wyrażonej jako x, co można obliczyć z równania: 0,03x = 0,4 g. W wyniku obliczeń otrzymujemy x równające się 13,33 g. Ta umiejętność obliczania masy roztworu na podstawie stężenia jest niezwykle ważna w praktyce farmaceutycznej, gdzie precyzyjne dawkowanie substancji czynnych ma kluczowe znaczenie dla skuteczności i bezpieczeństwa leków. Warto również zauważyć, że stosowanie odpowiednich stężenia roztworów jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie przygotowywania preparatów farmaceutycznych.
Wybór odpowiedzi, która nie jest równa 13,33 g, wskazuje na niepełne zrozumienie obliczeń dotyczących stężenia roztworów. Wiele osób może myśleć, że wystarczy pomnożyć masę roztworu przez jego stężenie, zapominając przy tym, że konieczne jest uwzględnienie proporcji masy substancji czynnej w roztworze. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 6,67 g, można rozważyć, że to zbyt mała masa roztworu, aby uzyskać wymaganą ilość kwasu borowego; 3% roztworu w tej masie nie dostarczy wystarczającej ilości substancji czynnej. Z kolei wybór 3,33 g może wynikać z błędnego założenia, że mniejsza masa roztworu jest w stanie dostarczyć potrzebne stężenie. Takie podejścia są wynikiem braku zrozumienia zależności między stężeniem a masą roztworu, co jest kluczowe dla skutecznego przygotowywania leków. W farmacji niezwykle istotne jest precyzyjne obliczanie ilości używanych substancji, ponieważ niewłaściwe stężenie może prowadzić do nieodpowiednich efektów terapeutycznych lub toksyczności. Aby poprawnie obliczyć masę roztworu, należy zawsze pamiętać o równaniach i zachować ostrożność przy interpretacji danych dotyczących stężenia, co jest fundamentalne w procesie farmakologicznego przygotowania leków. Odpowiedzi takie jak 12,37 g również nie są zgodne z wymaganiami, ponieważ obliczenia prowadzące do tej wartości nie uwzględniają odpowiednich proporcji i związków między stężeniem a masą substancji czynnej.