Stężenie etakrydyny mleczanu w leku recepturowym wynoszące 0,5% jest prawidłowe, ponieważ zgodnie z receptą 0,1 g substancji aktywnej rozpuszcza się w 200 ml roztworu. Obliczenia wskazują, że: 0,1 g / 200 ml * 100% = 0,05%. Aby uzyskać 0,5% stężenie, wymagana byłaby większa ilość etakrydyny mleczanu w roztworze. W praktyce, stężenie to jest istotne w kontekście skuteczności terapeutycznej leku oraz bezpieczeństwa jego stosowania. Właściwe dawkowanie i przygotowanie leków recepturowych są zgodne z wytycznymi farmakopealnymi, które precyzują dopuszczalne stężenia substancji czynnych. Prawidłowe przygotowanie leku ma kluczowe znaczenie w farmacji, gdzie nawet niewielkie odchylenia od norm mogą prowadzić do nieefektywności lub działań niepożądanych. Zrozumienie tych zasad pozwala farmaceutom i lekarzom na skuteczne i bezpieczne stosowanie leków w terapii pacjentów.
Stwierdzenie, że stężenie etakrydyny mleczanu wynosi 0,1% lub 0,2% w kontekście recepty jest błędne. Aby zrozumieć, dlaczego te odpowiedzi są nieprawidłowe, warto przyjrzeć się obliczeniom związanym z przygotowaniem roztworu. Zgodnie z farmakopealnymi zasadami, stężenie to jest obliczane na podstawie proporcji substancji czynnej do objętości całkowitej roztworu. W przypadku 0,1% stężenia, aby uzyskać taki wynik, potrzebna byłaby znacznie mniejsza ilość etakrydyny mleczanu. Obliczenia pokazują, że 0,1 g rozpuszczone w 100 ml wody daje 0,1% stężenie, natomiast 0,2% wymagałoby 0,2 g w 100 ml, co również nie jest zgodne z danymi zawartymi w recepturze. Takie nieprawidłowe stężenia mogą wynikać z niepoprawnego rozumienia przeliczeń farmaceutycznych. W praktyce, farmaceuci i technicy farmaceutyczni muszą być niezwykle ostrożni, aby odpowiednio obliczać i przygotowywać leki, ponieważ błędy w stężeniu mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Przygotowanie leków recepturowych wymaga precyzyjnych umiejętności oraz znajomości zasad dotyczących stężeń i rozcieńczeń. Ostatecznie, zrozumienie i stosowanie odpowiednich norm i standardów jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów oraz skuteczności terapii.
