Stężenie detreomycyny w maści obliczamy, dzieląc ilość substancji czynnej przez całkowitą masę preparatu, a następnie mnożąc przez 100, aby uzyskać wartość procentową. W tym przypadku mamy 150 mg detreomycyny w 10 g maści. Przeliczając jednostki, 10 g to 10 000 mg. Zatem stężenie wynosi (150 mg / 10 000 mg) * 100 = 1,5%. Takie obliczenia są kluczowe w farmaceutyce, gdyż pozwalają określić skuteczność i bezpieczeństwo leku. W przypadku detreomycyny, stosowanej w leczeniu infekcji, precyzyjne dawkowanie jest szczególnie istotne, by uniknąć działań niepożądanych. W praktyce farmaceutycznej, znajomość stężenia substancji czynnej umożliwia także odpowiednie dobranie dawek w zależności od ciężkości schorzenia oraz indywidualnych cech pacjenta. Dlatego tak ważne jest, aby farmaceuci i lekarze umieli poprawnie obliczać stężenie leków.
Stężenie substancji czynnej w preparacie jest kluczowym parametrem wpływającym na jego skuteczność terapeutyczną. W przypadku tego pytania, niepoprawne odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień w obliczeniach. Dla przykładu, odpowiedź sugerująca stężenie 1% wynika z błędnego założenia, że 150 mg to 1% z 10 g. Jednak takie obliczenie nie uwzględnia właściwego przeliczenia jednostek, co jest kluczowe w farmacji. W rzeczywistości, 1% z 10 g to 100 mg, a nie 150 mg. Z kolei 15% stężenie jest także niewłaściwe, ponieważ wskazuje na zbyt dużą ilość substancji czynnej w maści, co mogłoby prowadzić do niebezpiecznych działań niepożądanych. Przy obliczaniu stężenia należy zawsze zwracać uwagę na jednostki – 10 g maści to 10 000 mg, a nie 1000 mg, co jest częstym błędem w analizach. Odpowiedź 0,15% również jest błędna, ponieważ wskazuje na zbyt niską wartość stężenia, co może wprowadzać w błąd praktykujących specjalistów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak prawidłowo przeliczać wartości i stosować odpowiednie formuły matematyczne do określania stężenia substancji czynnych w preparatach farmaceutycznych.