Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
Jeżeli rozdrobnienie surowca wyklucza obecność ziaren większych niż 3,15 mm i mniejszych niż 1,6 mm, należy użyć (sita wg FP VI)
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Użycie dwóch sit w kolejności 3,15 mm i 1,6 mm jest zgodne z wymaganiami dotyczącymi rozdrobnienia surowca, gdzie kluczowe jest skuteczne oddzielenie cząstek o odpowiednich wymiarach. Wybierając sitko o większej średnicy oczek (3,15 mm) jako pierwsze, zapewniamy, że większe fragmenty zostaną zatrzymane, co jest istotne dla uzyskania jednorodności materiału. Następnie, wykorzystując sito o mniejszych oczkach (1,6 mm), eliminujemy zbyt małe cząstki, które mogą wpływać na jakość końcowego produktu. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie klasyfikacji materiałów sypkich, co znajduje zastosowanie w wielu branżach, w tym w przemyśle spożywczym, budowlanym czy chemicznym. Warto także zaznaczyć, że odpowiednie dobranie sit ma kluczowe znaczenie dla efektywności procesów produkcyjnych oraz zgodności z normami jakościowymi, takimi jak ISO 9001. W praktyce, odpowiednie sitowanie przyczynia się do poprawy jakości surowców i produktów końcowych.
Wybór jednego sita, niezależnie od jego rozmiaru, jest niezgodny z praktycznymi zasadami efektywnego rozdrobnienia materiałów. Sito o średnicy 3,15 mm, mimo iż może zatrzymywać większe cząstki, nie rozwiązuje problemu odpadu mniejszych ziaren, które mogą być kluczowe dla zachowania wymaganej jednorodności surowca. Analogicznie, użycie sita o średnicy 1,6 mm skutkuje tym, że nie zatrzymamy wszystkich większych fragmentów, co prowadzi do niskiej jakości końcowego produktu. Tego rodzaju wybory często wynikają z błędnych założeń co do działania procesów fizycznych oraz mechanizmów rozdzielania cząstek. W przemyśle, procesy sitowania muszą być dobrze przemyślane i zaplanowane, by zminimalizować straty surowców oraz zapewnić zgodność z normami jakości. Kluczowym błędem jest mylenie roli, jaką odgrywają różne wymiary sit w procesie klasyfikacji. W praktyce, zastosowanie jednego sita nie zapewni skutecznego oddzielenia cząstek o pożądanych wymiarach, co może prowadzić do nieefektywności procesów produkcyjnych i obniżenia jakości produktów. Dlatego ważne jest, aby rozumieć, że w przypadku wymagań dotyczących rozdrobnienia surowców zawsze należy stosować kombinację sit, aby osiągnąć najlepsze wyniki.