Ichthammolum, znany również jako amonowy siarczek, to substancja stosowana w medycynie ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne i antyseptyczne. W postaci gęstej cieczy, ichthammol jest szeroko stosowany w dermatologii, szczególnie w leczeniu chorób skórnych, takich jak egzema, łuszczyca czy trądzik. Jego gęsta konsystencja sprzyja długotrwałemu działaniu na skórę, co jest kluczowe w terapiach wymagających stopniowego uwalniania substancji czynnej. Ichthammol jest również stosowany w preparatach na bazie maści, gdzie jego właściwości terapeutyczne są połączone z innymi składnikami, co zwiększa skuteczność leczenia. W kontekście standardów branżowych, stosowanie ichthammolu powinno być zgodne z wytycznymi dotyczącymi jakości i bezpieczeństwa produktów farmaceutycznych, co zapewnia pacjentom wysoką jakość terapii i minimalizuje ryzyko działań niepożądanych.
Cerezinum to substancja pochodzenia naturalnego, która ma postać stałą w temperaturze pokojowej, a jej właściwości nie pozwalają na uznanie jej za gęstą ciecz. Jest to wosk pozyskiwany z roślin, głównie z wosku pszczelego i roślinnych składników, i jest najczęściej stosowany jako środek emulgujący oraz stabilizujący w kosmetykach i preparatach farmaceutycznych. W przypadku cholesterolum, jest to steroid, który w temperaturze pokojowej również nie występuje w formie cieczy, a jego znane właściwości dotyczą głównie metabolizmu lipidów oraz funkcji w błonach komórkowych. Cholesterol jest kluczowy dla wielu procesów biologicznych, jednak nie pełni roli terapeutycznej w postaci cieczy do stosowania zewnętrznego. Cetaceum, z kolei, to substancja pozyskiwana z tłuszczu wielorybiego, która może mieć zastosowanie w przemyśle kosmetycznym, jednak również występuje najczęściej w postaci stałej. Często występujące nieporozumienia w tej kwestii mogą wynikać z mylenia formy fizycznej substancji z jej zastosowaniem. Zrozumienie formy, w jakiej substancje występują i ich odpowiednich zastosowań jest kluczowe w farmacjologii oraz przemyśle kosmetycznym, co oznacza, że należy zwracać uwagę na właściwości fizyczne i chemiczne substancji oraz ich zgodność z wymaganiami terapeutycznymi.