Kłącze pięciornika (Potentilla erecta) jest kluczowym składnikiem do produkcji Tormentillae tinctura, znanej z właściwości ściągających i przeciwzapalnych. Nalewka ta jest często stosowana w ziołolecznictwie do łagodzenia biegunek oraz stanów zapalnych błony śluzowej jelit. Wytwarzanie nalewki z pięciornika opiera się na maceracji kłącza w alkoholu, co pozwala na wydobycie cennych substancji czynnych, takich jak garbniki, flawonoidy oraz kwasy organiczne. Dobrą praktyką w farmacji roślinnej jest stosowanie roślin certyfikowanych, aby zapewnić jakość i skuteczność końcowego produktu. Pięciornik, ze względu na swoje właściwości, jest elementem wielu tradycyjnych receptur, a jego użycie w nalewkach i ekstraktach rośnie w popularności, co świadczy o jego znaczeniu w nowoczesnej fitoterapii.
Wybór innych substancji roślinnych, takich jak korzeń pierwiosnka, kłącze perzu czy korzeń prawoślazu, wskazuje na powszechne nieporozumienia w zakresie zastosowania poszczególnych roślin w ziołolecznictwie. Korzeń pierwiosnka (Primula veris) jest znany z właściwości wykrztuśnych i jest stosowany głównie w preparatach na kaszel, co nie ma związku z nalewką z pięciornika. Kłącze perzu (Elymus repens) wydaje się być mylone z innymi roślinami leczniczymi, aczkolwiek jego zastosowanie opiera się głównie na działaniu moczopędnym i nie wpływa na właściwości ściągające, jak ma to miejsce w przypadku pięciornika. Korzeń prawoślazu (Althaea officinalis) jest z kolei stosowany głównie w łagodzeniu podrażnień dróg oddechowych. Wybór tych roślin może wynikać z niepewności co do ich właściwości oraz sposobu ich wykorzystania w fitoterapii. Każda z wymienionych roślin ma swoje specyficzne zastosowanie, a ich mylne przypisanie do produkcji Tormentillae tinctura podkreśla znaczenie znajomości botanik i właściwości ziół w praktyce ziołoleczniczej. Aby unikać takich pomyłek, warto przyswoić podstawowe informacje o składnikach roślinnych oraz ich zastosowaniach, co pozwoli na świadome korzystanie z naturalnych terapii.
