Płyny do wlewów są specyficzną postacią leku, dla której stawia się wymóg apirogenności, co oznacza, że muszą być wolne od substancji, które mogłyby wywołać gorączkę po ich wprowadzeniu do organizmu. Apiragenność jest szczególnie kluczowa w przypadku produktów, które są podawane bezpośrednio do krwiobiegu, ponieważ nawet niewielka ilość endotoksyn bakteryjnych może prowadzić do poważnych reakcji niepożądanych, takich jak sepsa. W praktyce oznacza to, że procesy produkcji i kontroli jakości płynów infuzyjnych muszą być ściśle monitorowane zgodnie z normami GMP (Dobrą Praktyką Wytwarzania). Przykładem mogą być roztwory elektrolitowe, stosowane w sytuacjach nagłych, które muszą mieć potwierdzoną apirogenność, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów. Dodatkowo, badania sterylności i analizy mikrobiologiczne są kluczowe w zapewnieniu jakości tych produktów. Warto również zauważyć, że standardy europejskie oraz wytyczne WHO precyzują, jakie metody powinny być stosowane w celu weryfikacji apirogenności tych produktów.
Preparaty na rany, roztwory doustne oraz krople do uszu nie wymagają apirogenności w takim samym stopniu jak płyny do wlewów. W przypadku preparatów na rany, chociaż ich sterylność jest kluczowa, nie ma tak rygorystycznych wymagań dotyczących apirogenności, ponieważ nie są one podawane do układu krwionośnego. Zastosowanie takich produktów zazwyczaj obejmuje zewnętrzne leczenie ran, gdzie ryzyko powstania reakcji gorączkowej jest znacznie mniejsze. Roztwory doustne, które są przeznaczone do podawania doustnego, również nie muszą być apirogenne, ponieważ substancje czynne są wchłaniane przez układ pokarmowy, a nie bezpośrednio do krwiobiegu. Również krople do uszu, mimo że powinny być sterylne, nie wymagają spełnienia wymogu apirogenności, ponieważ są stosowane lokalnie. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami mogą obejmować mylenie pojęcia sterylności z apirogennością. Sterylność odnosi się do braku mikroorganizmów, podczas gdy apirogenność koncentruje się na braku substancji wywołujących gorączkę. W praktyce, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów, każdy z tych produktów musi być oceniany pod kątem różnych aspektów jakości, ale nie wszystkie muszą spełniać tak rygorystyczne normy jak płyny infuzyjne.