Insulina jest kluczowym lekiem w leczeniu cukrzycy typu I, ponieważ jest hormonem odpowiedzialnym za regulację poziomu glukozy we krwi. Pacjenci z tym typem cukrzycy nie produkują insuliny z powodu zniszczenia komórek beta w trzustce przez własny układ odpornościowy. Dlatego muszą regularnie przyjmować insulinę, aby zrekompensować brak tego hormonu. Insulina dostępna jest w różnych formach, takich jak insulina krótko działająca, długo działająca oraz mieszane preparaty, co pozwala na dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta. Kontrola glikemii jest kluczowym elementem terapii, a odpowiednie monitorowanie poziomu cukru we krwi oraz dostosowanie dawek insuliny są niezbędne do uniknięcia powikłań. Ponadto, edukacja pacjentów na temat diety, aktywności fizycznej i zasad zarządzania cukrzycą jest niezbędna dla skuteczności leczenia i poprawy jakości życia. Warto również podkreślić znaczenie współpracy z zespołem medycznym, aby dostosować leczenie do zmieniających się potrzeb organizmu.
Gliklazyd, metformina oraz glimepiryd to leki, które są stosowane głównie w leczeniu cukrzycy typu II, a ich mechanizmy działania różnią się od insuliny. Gliklazyd i glimepiryd to leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika, które pobudzają trzustkę do wydzielania insuliny. Ich działanie opiera się na stymulacji komórek beta trzustki, co czyni je nieodpowiednimi dla pacjentów z cukrzycą typu I, gdzie trzustka nie produkuje insuliny. Metformina natomiast działa poprzez zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę i zmniejszenie wytwarzania glukozy w wątrobie, co również nie jest skuteczne w sytuacji, gdy insulinoterapia jest niezbędna. Ponadto, przyjmowanie tych leków w przypadku cukrzycy typu I może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji hiperglikemicznych, ponieważ nie są one w stanie zaspokoić potrzeby organizmu na insulinę. Pojawiające się nieporozumienia w zakresie stosowania tych leków często wynikają z mylnego przekonania, że wszystkie leki przeciwcukrzycowe są wymienne, niezależnie od typu cukrzycy. Należy pamiętać, że skuteczne zarządzanie cukrzycą wymaga dostosowania terapii do specyficznych potrzeb pacjenta oraz do typu cukrzycy, a nieodpowiednie terapie mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym powikłań związanych z cukrzycą.