Convallariae herba, czyli ziele konwalii, jest surowcem zielarskim, który według zasad Farmakopei Polskiej (FP) jest stosowany do sporządzania naparów. Roślina ta zawiera glikozydy nasercowe, co czyni ją cennym surowcem w fitoterapii, zwłaszcza w kontekście wspomagania pracy serca. Napary z Convallariae herba są stosowane w medycynie naturalnej, aby wspierać układ krążenia, działając tonizująco na serce. Przykładowe zastosowanie naparu może obejmować leczenie objawów niewydolności serca lub wspomaganie terapii w stanach arytmii. Ważne jest, aby stosować ten surowiec zgodnie z zaleceniami specjalistów, ponieważ jego działanie nasercowe wymaga ostrożności przy stosowaniu, zwłaszcza w połączeniu z innymi lekami. W kontekście dobrych praktyk zielarskich, warto zwrócić uwagę na odpowiednią ekstrakcję substancji czynnych, co można osiągnąć poprzez właściwe przygotowanie naparu, czyli zalewanie surowca gorącą wodą i pozostawienie do zaparzenia przez określony czas."
Althaeae radix, Equiseti herba oraz Belladonnae radix są przykładami surowców zielarskich, które nie są stosowane do sporządzania naparów zgodnie z zasadami Farmakopei Polskiej. Althaeae radix, czyli korzeń ślazowca, może być używany do sporządzania wyciągów, ale jego główne zastosowanie to przygotowanie syropów lub innych form, które najlepiej wykorzystują jego właściwości śluzowe. Z kolei Equiseti herba, znane jako ziele skrzypu, jest często stosowane w formie naparów, lecz jego efektywność jest ograniczona, a bardziej zaleca się użycie odwarów, aby skuteczniej wydobyć składniki czynne. Belladonnae radix, czyli korzeń pokrzyku wilczej jagody, zawiera alkaloidy tropanowe, które mają działanie toksyczne i nie są przeznaczone do sporządzania naparów w celach terapeutycznych, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa pacjentów. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to mylenie surowców zielarskich z ich formami przetwarzania lub niedostateczna znajomość ich właściwości farmakologicznych. Aby skutecznie wykorzystać zioła w praktyce, kluczowe jest rozumienie różnic między różnymi formami galenowymi oraz ich wpływu na biodostępność składników aktywnych."