Odpowiedź 99,4 g jest prawidłowa, ponieważ przy obliczeniach masy wody do sporządzenia roztworu należy uwzględnić całkowitą masę roztworu oraz masę substancji czynnej. W tym przypadku, roztwór ma masę 100 g, z czego substancja czynna waży 0,6 g. Aby uzyskać odpowiednią ilość wody, wystarczy odjąć masę substancji czynnej od całkowitej masy roztworu. Działanie to jest zgodne z zasadami przygotowywania roztworów, które są fundamentem w farmacji. Przygotowywanie roztworów wymaga precyzyjnego dawkowania składników, co ma kluczowe znaczenie dla skuteczności leku. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sporządzanie leków w aptekach, gdzie dokładne obliczenia i umiejętność pracy z masami są niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów oraz efektywności leku. Standardy farmaceutyczne, takie jak GMP (Good Manufacturing Practice), nakładają na specjalistów obowiązek zapewnienia dokładności w procesie przygotowywania roztworów, co podkreśla wagę dokładnych obliczeń.
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może być wynikiem niepełnego zrozumienia zasad obliczania masy składników roztworów. Odpowiedzi 94,0 g, 100,6 g oraz 100,0 g nie uwzględniają wszystkich aspektów związanych z przygotowaniem roztworu. Na przykład, wybór 100,0 g sugeruje, że całkowita masa roztworu powinna wynosić 100 g, co jest teoretycznie możliwe, ale nie uwzględnia obecności substancji czynnej, która w rzeczywistości zmienia całkowitą masę roztworu. Właściwe podejście do obliczeń wymaga precyzyjnego odjęcia masy substancji czynnej od całkowitej masy roztworu. Inna często spotykana pułapka to przyjęcie 94,0 g, co może wynikać z błędnej interpretacji dostępnych danych, prowadząc do zaniżenia masy potrzebnej wody. Nieprawidłowe podejście do tych obliczeń może skutkować niewłaściwą koncentracją roztworu, co w kontekście farmaceutycznym może prowadzić do poważnych konsekwencji dla pacjentów. W kontekście przygotowywania leków, kluczowe jest, aby każdy składnik był odpowiednio odważony i dobrany zgodnie z receptą. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do błędów, które są nieakceptowalne w praktyce farmaceutycznej, gdzie bezpieczeństwo i skuteczność leku są priorytetem.
