Odpowiedź 0,075% jest poprawna, ponieważ stężenie chlorku amonowego w preparacie Liquor pectoralis wynika z precyzyjnych wyliczeń opartych na składzie receptury. W preparacie tym, w 5 g spirytusu anyżowego znajduje się 0,15 g chlorku amonowego. Przy całkowitej masie preparatu wynoszącej 200 g, stężenie oblicza się jako: (0,15 g / 200 g) * 100%, co daje 0,075%. Takie precyzyjne określenie stężenia jest kluczowe w farmacji, gdyż wpływa na efektywność i bezpieczeństwo preparatu. Przygotowując leki, należy stosować się do farmakopealnych standardów, które gwarantują nie tylko skuteczność terapeutyczną, ale także stabilność i jakość substancji czynnych. Zrozumienie obliczania stężenia substancji czynnych jest niezbędne w praktyce farmaceutycznej, szczególnie w kontekście przygotowywania i oceny jakości leków.
Wybór odpowiedzi 5,0% lub 0,150% wskazuje na niezrozumienie zasad obliczania stężenia substancji czynnych w preparatach farmaceutycznych. Pierwsza z tych wartości sugeruje, że w 100 g preparatu znajduje się 5 g chlorku amonowego, co jest niezgodne z podanym stężeniem i ilością substancji w spirytusie anyżowym. Z kolei odpowiedź 0,150% również jest błędna, ponieważ wskazuje na niewłaściwe odniesienie masy substancji do całkowitej masy preparatu. Obliczanie stężenia wymaga znajomości podstawowych zasad chemicznych, takich jak proporcjonalność i jednostki miary. Typowym błędem jest pomijanie całkowitej masy preparatu, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Ponadto, istotne jest, aby być świadomym, że stężenia są zazwyczaj wyrażane w procentach, a ich obliczanie ma kluczowe znaczenie w kontekście jakości leków, ich dawkowania oraz bezpieczeństwa stosowania. Zrozumienie tego procesu jest podstawą odpowiedzialnego podejścia do farmacji i zapewnienia najwyższych standardów jakości leków.
