Aby obliczyć stężenie procentowe roztworu wodorotlenku sodu po dodaniu wody, należy najpierw określić ilość NaOH w początkowym roztworze. 200 mL roztworu o stężeniu 5,0% oznacza, że w 100 mL roztworu znajduje się 5 g NaOH. Dlatego w 200 mL mamy 10 g NaOH (0,2 L * 5 g/100 mL). Po dodaniu 0,8 L wody całkowita objętość roztworu wynosi 200 mL + 800 mL = 1000 mL. Nowe stężenie procentowe obliczamy jako (masa NaOH / objętość roztworu) * 100%. Mamy 10 g NaOH w 1000 mL roztworu, więc (10 g / 1000 mL) * 100% = 1,0%. Tego rodzaju obliczenia są niezwykle ważne w laboratoriach chemicznych oraz w przemyśle, gdzie precyzyjne przygotowanie roztworów chemicznych jest kluczowe. Użycie odpowiednich jednostek i zrozumienie proporcji stężenia pomagają uniknąć błędów w eksperymentach i gwarantują właściwe rezultaty.
Obliczenia stężenia procentowego roztworu wymagają dokładnego zrozumienia podstawowych pojęć związanych z przygotowaniem roztworów. Niektórzy mogą sądzić, że dodanie dużej ilości wody automatycznie zmienia stężenie roztworu w sposób, który nie jest zgodny z rzeczywistością. Na przykład, jeżeli ktoś zdefiniuje stężenie jako wynik prostego dodawania objętości, może błędnie obliczyć nowe stężenie. Inni mogą pomylić jednostki i nie uwzględnić, że stężenie procentowe opiera się na masie rozpuszczonego składnika w odniesieniu do całkowitej masy roztworu. Przykłady takich błędów obejmują przyjmowanie, że stężenie zmniejsza się do poziomu równomiernie proporcjonalnego do dodanej objętości wody, co jest całkowicie błędne. W rzeczywistości ważne jest, aby najpierw określić, ile substancji aktywnej znajduje się w roztworze, zanim przystąpimy do obliczeń stężenia po rozcieńczeniu. Typowym błędem jest także ignorowanie gęstości roztworu, co może prowadzić do znacznych rozbieżności w wynikach. Prawidłowe podejście do tych obliczeń, uwzględniające zarówno masę, jak i objętość oraz ich wzajemne relacje, jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników w chemii.