Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
Pacjenci ze schorzeniami wątroby upośledzającymi jej sprawność powinni zażywać leki metabolizowane w wątrobie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Pacjenci ze schorzeniami wątroby, takimi jak marskość, przewlekłe zapalenie wątroby czy stłuszczenie wątroby, mogą mieć upośledzoną zdolność do metabolizowania leków. Wątroba jest kluczowym organem odpowiedzialnym za metabolizm substancji czynnych leków, a jej dysfunkcja może prowadzić do opóźnionego rozkładu i eliminacji leków z organizmu. Dlatego lekarze często zalecają stosowanie mniejszych dawek leków metabolizowanych w wątrobie. Na przykład, w przypadku stosowania leków przeciwbólowych takich jak paracetamol, dawka powinna być zredukowana, aby uniknąć toksycznego wpływu na wątrobę. W praktyce klinicznej istotne jest, aby lekarze monitorowali funkcję wątroby pacjentów oraz dostosowywali dawkowanie na podstawie wyników badań laboratoryjnych, jak poziom aminotransferaz czy bilirubiny. Dostosowanie dawek jest zgodne z zaleceniami standardów terapeutycznych, takich jak wytyczne American College of Gastroenterology, które podkreślają znaczenie bezpiecznego i skutecznego leczenia w grupie pacjentów z chorobami wątroby.
Przyjmowanie leków w wyższych dawkach przez pacjentów z uszkodzoną wątrobą jest podejściem nieodpowiednim i potencjalnie niebezpiecznym. Wątrobowe metabolizowanie leków jest procesem skomplikowanym, który polega na przekształceniu substancji czynnych w formy bardziej rozpuszczalne w wodzie, umożliwiające ich wydalenie z organizmu. U pacjentów z dysfunkcją wątroby, ten proces może być upośledzony, co prowadzi do kumulacji leków w organizmie, a tym samym do zwiększonego ryzyka działań niepożądanych oraz toksyczności. Propozycja stosowania wyższych dawek z założeniem, że wątrobowy metabolizm jest niezmieniony, jest mylna i opiera się na błędnym założeniu, że organizm pacjenta jest w stanie tolerować takie dawki. Kolejny błąd myślowy pojawia się w przypadku stwierdzenia, że dawka nie ma znaczenia w procesach metabolicznych – nie można zaniedbywać faktu, że każda substancja czynna ma swoją określoną dawkę terapeutyczną, której przekroczenie prowadzi do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Ostatnia z fałszywych koncepcji zakłada, że odpowiednia dawka jest uzależniona od cech osobniczych, co w kontekście schorzeń wątroby nie jest wystarczającym argumentem. Owszem, mogą występować różnice indywidualne w metabolizmie, ale w przypadku uszkodzonej wątroby, standardowo należy przyjąć mniejsze dawki, aby nie narażać pacjenta na ryzyko dodatkowych komplikacji zdrowotnych.